निवडणुकीपेक्षाही पाणीटंचाईशी दोन हात महत्त्वाचे; मराठवाड्यातील दुष्काळी प्रदेशात प्रचाराचा मागमूसही नाही

जालना जिल्ह्यात बहुतेक ठिकाणी विहिरी कोरड्या पडल्या आहेत. तलावात पाणीसाठाच शिल्लक नाही. भोकरदन परिसरातील राजूर परिसरातील दहा किलोमीटरच्या परिघातील साऱ्या विहिरी कोरड्या पडलेल्या. त्यामुळे सारे जगणे टॅँकरच्या भरवशावरचे. सध्या राज्यभरात लोकसभा निवडणुकीची धामधूम असताना जालन्यातील काही भागांत मात्र निवडणुकीचा प्रचार फारसा दिसत नाही. काही गावांमध्ये विजेच्या खांबांना बांधलेले भगवे आणि निळे झेंडे एवढेच काही ते निवडणुकीचे रंग. निवडणुकीवर कोणी बोलत नाही. कोणी नेता गावात आलाच तर तेवढ्यापुरते लोक गोळा होतात. मग पुन्हा लोक वाट पाहत राहतात टँकरची. ‘दिवसभरातील तीन ते चार तास पाणी आणण्यात जातात,’ अशी प्रतिक्रिया जालना गावातील आम्रपाली बोर्डे यांनी दिली.

आणखी वाचा

सिंधुदुर्ग जिल्ह्यातील सह्याद्रीच्या पट्ट्यात आठ वाघांचे अस्तित्व

“लग्नाची बातमी सर्वात आधी राज ठाकरेंना…”, प्रेमाची जाहीर…

गोवंडीतील शिवाजी नगरमधील हवा आजही ‘वाईट’, वातावरणातील धुलीकणांचे प्रमाण वाढले

सांगलीतील संघर्ष मुद्द्यांवरून गुद्द्यांवर !

बुलढाणा: धावत्या वाहनांवर बिबट्याचा हल्ला;अर्ध्या तासात दोघे…

रत्नागिरी : नाटे परिसरात दिवसाढवळ्या बिबट्याची दहशत, विहिरीत पडलेल्या बिबट्याला बाहेर काढण्यात वन विभागाला यश

मुनगंटीवार म्हणतात, जंगलातील वाघांना स्थलांतरित करा..

नागपूर : वन्यप्राण्यांच्या वाढत्या हल्ल्यांवर वनमंत्री म्हणतात, “उपाययोजना…”

हेही वाचा >>>बीडमध्ये पंकजा मुंडे, जरांगे पाटील एका मंचावर

मराठवाड्यातील अनेक गावांना टँकरद्वारेच पाणीपुरवठा होतो. सोमिनाथ राठोड तीन-चार वर्षांपासून टँकरचे चालक म्हणून काम करतात. राजूरपासून पाच किलोमीटर बाणेगाव येथे त्यांचे टॅँकर थांबलेले. त्यांच्याबरोबर सुधाकर ठोंबरे, सय्यद हबीब ही मंडळीही टँकरमध्ये पाणी भरण्यासाठी थांबलेली. टँकरचालकांचा भर दुपारी गप्पांचा फड जमतो. पण त्यातही राजकारण तसे नसतेच. ‘‘आमचे सगळे आयुष्य विजेवरचे. म्हणजे जेव्हा वीज असेल तेव्हा टँकरमध्ये पाणी भरायचे. ज्या गावातून पाणी संपते, तेव्हा फोन सुरू होतात. त्यामुळे कधी चार वाजता उठतो, पळतो तर कधी भर दुपारी पळावे लागते,’’ असे सोमिनाथ म्हणाला. सोमिनाथचा पगार १७ हजार रुपये. गाडीमध्ये काही बिघाड झाला नाही. टायर पंक्चर झाले नाही तर दोन किंवा तीन फेऱ्या एका गावात होतात. ते पाणी मोटारीने टाकायचे. आता विहिरी आटल्या आहेत. त्यामुळे बाणेगावातील गावातून एक किलोमीटरवरून पाईपने टँकर भरण्याची सोय केलेली. एक टँकर भरायला तासभराचा वेळ. पुढे तो रिकामा करायचा आणि नव्याने ‘पॉईंट’पर्यंत जायचे, असेही त्यांनी सांगितले.

‘सरकारचे शेतीकडे पुरेसे लक्ष नाही’

आता प्रत्येक गावातील छोट्या हॉटेलचालकांना टँकरचे पाणी विकत घ्यावे लागते. पाच हजार लिटरचा टँकर १ हजार २०० रुपयांना. प्रत्येक गावात पाणीबाजार तेजीत आहे. पण आता टंचाई हाँ मुद्दा अंगवळणी पडला आहे. लोक चिडत नाहीत, ओरडत नाहीत. वाट पाहत राहतात टँकरची. जानेवारी महिन्यात जसे टँकर सुरू झाले तसे बियाणांच्या दुकानात शुकशुकाट जाणवू लागला. त्याला आता चार महिने झाले आहेत. राजूरमधील विक्रेते म्हणाले, ‘आमचा भाग तसा भाजपचा आहे. फार तक्रार नाही आमची. या सरकारने शेतीकडे पुरेसे लक्ष दिले नाही. भावच नाही मिळाले शेती पिकांना. त्यामुळे सारे काही आक्रसले आहे.’

टँकरची स्थिती

●बीड, धाराशिव या दोन जिल्ह्यांमध्ये तर टँकर वाढत आहेत. छत्रपती संभाजीनगर जिल्ह्यात सर्वाधिक ५६९ आहेत.

●आता पाण्याचा स्राोत आणि एका गावातून दुसऱ्या गावात पाणी नेण्याचे अंतर वाढू लागले आहे. जालना जिल्ह्यात ४०७ टँकर लावण्यात आलेले आहेत.

●नांदेड, हिंगोली जिल्ह्यात चांगला पाऊस झाला होता. मात्र अतिवृष्टीमुळे पिके गेली. आता टंचाई परमोच्च पातळीवर आहे. पण नेत्यांचे दुर्लक्ष होत आहे.