रेखा रौद्वित्य यांचं सोबतचं चित्र पाहून ‘यात इतकं विशेष काय?’ असं वाटेल. चित्र साधंसंच दिसतं आहे.
विज्ञानाच्या आधारे ‘वरच्या अवकाशा’त गेलेला माणूस वसुंधरेचं एकात्म सौंदर्य टिपू शकतो
कलेनं नेहमी ‘शाश्वत मानवी मूल्यं’च आविष्कृत करावी, ही अपेक्षा असते. ती योग्यच आहे.
मुंबईकर चित्रकार १९९७ पासून, म्हणजे त्याच्या वयाच्या २३व्या वर्षांपासून चित्रप्रदर्शनं करतो आहे
चित्रपटगृहांबद्दलचे ‘सिंगल स्क्रीन’ आणि ‘मल्टिप्लेक्स’ हे शब्द आता मराठीच्या उंबरठय़ावर आले आहेत.
अणुबॉम्बने संहार होतो तो कसा, हे जगाला दिसले त्याला ६ ऑगस्ट रोजी ७१ वर्षे होतील.
काही व्यक्तिमत्त्वांमध्ये जादू असते असं म्हणतात, तशी सय्यद हैदर रझा यांच्या व्यक्तिमत्त्वात नक्कीच होती.
अंत्यदर्शनासाठी या थोर लेखिकेचे पार्थिव नंदन थिएटरलगतच्या ‘रवीन्द्र सदना’त सकाळी १० पासून ठेवण्यात आले होते.
मिलान शहरात काहीसं एका बाजूला असलेलं ‘फोंडाझिओने प्रादा’ हे कलासंग्रहालय आतून मात्र झकपक आहे.
ही चित्रं काश्मीबद्दल आहेत, आणि नाहीतसुद्धा. नाटकाच्या विंगांइतक्या मोठय़ा आकाराचे पडदे गॅलरीभर लावलेले
नावाकडे क्षणभर दुर्लक्ष करून मोटारीच्या त्या भागांच्या मधून फिरतानाचा अनुभव हा दोन पातळ्यांवरला असतो.
अभिव्यक्तीस्वातंत्र्यावर र्निबध हवेत असं म्हणणारे बहुतेकदा सभ्यतेच्या संकेतांचेही पुरस्कर्ते असतात. त्या
