आयबीएम, इंटेल, क्वॉलकॉम अशा कंपन्या ‘तात्कालिक कारणां’साठी चीनशी सहकार्य करत गेल्या; पण कायमस्वरूपी लाभ चीनलाच झाला…
चिनी शासनानेही मग रिचर्ड चँगच्या चीनमध्ये ‘सिलिकॉन फाऊंड्री’ उभारण्याच्या प्रस्तावाचे महत्त्व ओळखून निर्णय घेण्यात जराही दिरंगाई केली नाही…
फॅबलेस मॉडेलने मोबाइल तंत्रज्ञान, कृत्रिम बुद्धिमत्ता, ग्राफिक्स प्रोसेसिंग आणि इंटरनेट ऑफ थिंग्समध्ये साधलेल्या जलद प्रगतीमुळे डिजिटल परिवर्तनाला चालना मिळाली.
‘डीरॅम मेमरी चिपनिर्मिती’शी १९८५ पासूनच फारकत घेऊन आपलं सर्व लक्ष केवळ ‘मायक्रोप्रोसेसर चिपनिर्मिती’वर केंद्रित केल्यापासून इंटेलची भरभराट सुरू होती.
चिपनिर्मिती आणि तंत्रज्ञानात मागे पडत चाललेल्या रशियाला अखेर अमेरिकेचं या क्षेत्रातलं वर्चस्व मान्य करावं लागलं…
संगणक चालवणाऱ्या चिपचं आरेखन अद्याप हातानंच होतंय, त्यामुळे अडथळे वाढणारच, हे तिला सर्वांआधी जाणवलं; तिनं उपायही शोधला…
दक्षिण कोरियातील तत्कालीन लष्करी राज्यकर्त्यांच्या महत्त्वाकांक्षेला १९६० व ७० च्या दशकात ‘लोकशाहीवादी’ अमेरिकेची मदत मिळाली, ती चिपधंद्यासाठी…
चिपनिर्मिती क्षेत्रात मायक्रॉन ही आज एक दिग्गज कंपनी म्हणून ओळखली जात असली तरीही तिची सुरुवात अडखळतीच होती.
जो आणि वॉर्ड पार्किन्सन या आयडाहो राज्यातल्या जुळ्यांनी ‘मायक्रॉन’ स्थापली ‘डीरॅम चिप निर्मिती’त अमेरिकेला टिकवण्यासाठी! पण ते तगले का?
दशकभरापूर्वी ‘डेटा इज द न्यू ऑइल’ हे विधान बरंच प्रसिद्ध झालं होतं. विसाव्या शतकात ज्या देश, कंपन्या किंवा व्यक्तींचा तेलावर मालकीहक्क…
एचपी’नं वास्तव जोखलं, मान्य केलं आणि जपानी कंपन्यांना कंत्राट दिलं! पण तसं न करणाऱ्या ‘जीसीए’चं काय झालं?
चिपनिर्मिती उद्योग अतिपूर्वेच्या आशिया-पॅसिफिक प्रांतामध्ये स्थिरावण्याचे एक प्रमुख कारण निव्वळ व्यावसायिक होते.
