समर्थ रामदास यांच्या ‘मनोबोध’ अर्थात ‘श्रीमनाचे श्लोका’तील १२७वा श्लोक आपण जाणून घेत आहोत.
समर्थ रामदास यांच्या ‘मनोबोध’ अर्थात ‘श्रीमनाचे श्लोका’तील १२७वा श्लोक आपण जाणून घेत आहोत.
सद्गुरूंचा बोध ऐकताना मनावरचं चिंतास्मरणाचं ओझं कमी होऊ लागलं की, मनाला एक प्रकारची विश्रांती मिळू लागते.
जर असा खरा सद्गुरू प्राप्त झाला नसेल, तर आपल्या बुद्धीनं तो शोधायचा प्रयत्न आधी करू नये.
आपलं आजवरचं आयुष्य आपलीच रडकथा गाण्यात आणि दुसऱ्याची रडकथा ऐकण्यातच सरलं.
शाश्वत काय आहे, याचा शोध घेण्याची सोपी रीत म्हणजे अशाश्वत काय आहे, याचं निरीक्षण सुरू करणं.
प्रत्येक व्यक्ती ही स्वत:च्या सुखाला अग्रक्रम देणारीच असते
थोडक्यात पूर्ण तृप्त होणं हेच आपल्याला आयुष्यात साधायचं आहे, हाच आपल्या जगण्याचा हेतू आहे,
परमात्म्याची उपासना करीत असूनही किंवा सद्गुरूंच्या सहवासात असूनही जे त्यांच्या आधारावर भौतिक जीवनच सुखाचं करू पाहतात; किंबहुना भौतिकापुरताच ज्यांना त्यांचा…