गंभीरत्व आणि निर्मळपणा ही दोन लक्षणं समुद्र आणि योगी यांच्यात समान आहेत.
समुद्राची दोन लक्षणं अवधूत सांगतो. ती म्हणजे गांभीर्य आणि निर्मळपणा. या शब्दांचा शाब्दिक अर्थ आपल्याला समजतो.
आध्यात्मिक चिंतनाच्या लेखन आणि वाचनासंदर्भात दोन प्रामाणिक प्रश्न आपण गेल्या भागात पाहिले.
अध्यात्माच्या वाटेवर जसे साधनरत योगी वाटचाल करीत असतात, तसेच भौतिक जगात भौतिक क्षेत्रातही काही ‘योगी’ आढळून येतात
जे मिळणार असेल ते मिळेलच, जे मिळणार नसेल ते कितीही धडपड केली तरी मिळणार नाही, हे योगी जाणून असतो
प्रत्येक इंद्रियांचा जो जो विषय आहे तो तो भोगताना मन, चित्त, बुद्धी आणि अहंकडून जे जे आत्मसात केलं जात असतं…
बरेचदा आपण परिस्थिती प्रतिकूल वा नावडती भासत असेल, तर तिचा स्वीकारच करीत नाही.
माणूस सुखासाठीच धडपडतो, तरी त्याला सुख मिळतंच असं नाही. माणूस दु:ख टाळण्यासाठी धडपडतो, पण दु:ख टळतंच असं नाही.
जोवर अवधान आणि अनुसंधान साधत नाही, तोवर खरा परमार्थ सुरू होत नाही.
आपण जगात जन्मलो आहोत, जन्मापासून या जगातच आपली शारीरिक, भावनिक आणि मानसिक जडणघडण सुरू आहे
खरा सत्संग लाभला की आत्मकल्याणाची प्रामाणिक इच्छा माणसाच्या मनात निर्माण होते
विशेष म्हणजे, जे आवडीचं आहे ते बरेचदा हिताचं नसतं आणि जे नावडीचं आहे ते हिताचं असतं.
