श्रीसमर्थ रामदास यांच्या ‘मनोबोधा’च्या ९६व्या श्लोकात भक्त प्रल्हादाचं चरित्र मांडलं आहे.
समर्थ रामदास यांच्या ‘मनोबोधा’च्या ९६व्या श्लोकाकडे आपण आता वळत आहोत.
‘‘शुकाकारणें कुंटणी राम वाणी। मुखें बोलतां ख्याति जाली पुराणीं।।’’
जगात भावनिकदृष्टय़ा आणि मानसिकदृष्टय़ा कोणीच परिपूर्ण नाही.
अंत:करण शुद्ध व्हावं, असं वाटत असेल
अजामिळानं मृत्यूच्या क्षणी पुत्राला ‘नारायण’ अशी आर्त हाक मारली.
अज्ञान प्रभावानं मोह आणि भ्रमग्रस्त होऊन जीव पापकर्म करतो
अजामिळाच्या आयुष्याच्या अखेरीस जो ‘मुक्तिदाता’ क्षण आला
पाप आणि पुण्य या मानवी जीवनातल्या दोन अतिचर्चित गोष्टी आहेत.
देहविक्रय हाच उपजीविकेचा आधार असलेला एक जीव
समर्थ म्हणतात, ‘‘हरी तिष्ठतु तोषला नामघोषें। विशेषें हरामानसीं रामपीसें।।’’
समर्थ सांगतात की, अत्यंत आदरानं, प्रेमानं भगवंताच्या नामाचा घोष केला पाहिजे.
