प्रत्यक्ष जमिनीवरचे प्रश्न जगणाऱ्या आणि एखादा आशेचा किरण सापडताच सुप्त ऊर्जा जागी होऊन प्रश्नांचा कणखरपणे सामना करणाऱ्या लोकांचा ‘ज्ञाननिर्मिती’त सहभाग…
प्रत्यक्ष जमिनीवरचे प्रश्न जगणाऱ्या आणि एखादा आशेचा किरण सापडताच सुप्त ऊर्जा जागी होऊन प्रश्नांचा कणखरपणे सामना करणाऱ्या लोकांचा ‘ज्ञाननिर्मिती’त सहभाग…
सहप्रवासातून, सहअनुभूतीतून, सहजाणिवेतून स्त्री-सक्षमतेची प्रक्रिया कशी फुलत जाते, सहभागी असणाऱ्या प्रत्येकालाच कशी समृद्ध करते त्याची ही गोष्ट.
स्त्रियांच्या अनेक प्रश्नांचं मूळ त्यांना लहानपणापासून मिळणाऱ्या असमान वागणुकीत, त्यांच्यावर सातत्यानं होणाऱ्या समर्पणाच्या संस्कारात आहे.
कालबेलिया या घुमन्तु- विमुक्त समूहातील लोकांना दफनभूमीच नाही. त्यांच्यात मृतदेह घरात पुरण्याचं प्रमाण आजही ९५ टक्क्यांपेक्षा अधिक आहे.
बालविवाह म्हणजे एके काळी मजा वाटणाऱ्या मुलींना लिंगभाव-समानतेचा अभ्यास केल्यानंतर त्यातलीची मेख लक्षात यायला लागली. त्यात प्रत्येक मुलीचं, कुटुंबाचं आणि…
स्त्रीनं कसं जगावं, कसं वागावं, कुठे, कसं आणि किती व्यक्त व्हावं, याबाबत कुटुंबाच्या, तसंच सामाजिक आणि धार्मिक संस्थांच्या विशिष्ट मागण्या…
शालू कोल्हे, सरिता मेश्राम, कविता मौजे तिघीही ढिवर समूहातल्या. या समूहाची मुख्य उपजीविकाच मासेमारी आहे.
स्त्रियांच्या भावना, जाणिवा, विचार आणि व्यवहारावर पुरुषसत्तेचा अंमल आहे. साध्या, सोप्या, सुरक्षित, प्रेमळ भासणाऱ्या रीतीही वेगळय़ा दुर्बिणीतून बघता यायला हव्यात
ज्या स्त्रियांनी स्वत:च्या अनुभवांमधून शिकून स्त्रियांना ही सोय मिळवून देण्यासाठी प्रयत्न केले आणि यशस्वी झाल्या, त्यांची ही प्रातिनिधिक गोष्ट.
विवाहित मुलीला घरगुती हिंसेपासून दूर करणं आणि तृतीयपंथीय मुलाला मोकळय़ा मनानं स्वीकारण्यापासून सामाजिक काम करताना त्यांनी अनेक आव्हानं पचवली.
गावात खेळली गेलेली एक साधी कबड्डीची स्पर्धा! पण त्याचं वैशिष्टय़ म्हणजे हे कबड्डी सामने होते ‘एकल’ स्त्रियांचे.
आई-मुलीचं नातं अनेक कुटुंबांत मैत्रीचं असतं; पण कौटुंबिक वा सामाजिक दमनाची पार्श्वभूमी असेल, तर आईची फरपट बघता बघता मोठी झालेली…