‘मुंबई मॅरेथॉन’ खऱ्या अर्थाने भारतीय धावपटूंसाठी फायदेशीर ठरतेय का…
आमच्या कॉलेजमध्ये तर २५ आणि २६ या दोन्ही दिवशी सुट्टी मिळावी म्हणून लोकांनी २५ तारखेची कामंसुद्धा आधीच उरकली..
बऱ्याच महिन्यानंतरची निवांत सुट्टी. भरपेट आणि गोडा-धोडासहित जेवण झालं.
देशाची प्रगती ही माणसाच्या क्रयशक्तीवर, उपयुक्ततेवर अवलंबून असते.
त्या मुलीचा स्वभाव चांगला होता असे कोणीच म्हणणार नाही. ती मुलगी अजिबात गुणी नव्हती.
‘टॉनिक’कार मानकरकाका म्हणजे लहान मुलांचे बौद्धिक डॉक्टर.
साहित्य : पाव किलो मैदा, चार चीझ क्यूब, अगदी थोडं मीठ (कारण चीझ खारट असते.) गरम तेलाचे मोहन.
एक वाटी सबंध हिरवे मूग घेऊन ६ ते ८ तास पाण्यात भिजवून ठेवावेत.
वरण मात्र तुरीचं, मुगाचं, मसुरीचं असं कोणत्याही डाळीचं असू शकतं.
स्टेशनवर फक्त २५-३० लोक, अत्यंत स्वच्छता, शांतता. इथे सिटी अंडर सिटी अशी मेट्रो स्टेशन्स आहेत.
मग गर्दी टाळण्याचा उपाय सुचला तो म्हणजे हिमालयात पदभ्रमणाला (ट्रेकिंग) जाऊ या.
विनोदाला खाद्य पुरविणाऱ्या या मालिका कधी कधी जीवनातील वास्तव समोर आणून खाडकन डोळे उघडायलाही लावतात.
