आपल्याकडे १९९६ ते २०१२पर्यंत त्याच्या गाण्यांचे तरुणाईमध्ये तुफान वेड होते.
गुन्हेगारी सिनेमांचा आराखडा यांचा अभ्यास ‘शिमर लेक’ या ताज्या चित्रपटामध्ये दिसतो.
हिंदी म्युझिक अल्बम्सच्या लोकप्रिय लाटेत गिटार वाद्य शिकणाऱ्यांची संख्या वाढली.
कोणताही साधारण पारंपरिक भयपट प्रेक्षकांसाठी मनोरंजनापुरते भीतीमूल्य राखून असतो.
हॉलीवूडच्या परंपरागत प्रभावामुळे आधीच ब्रिटिश सिनेमे आपल्या थिएटरमध्ये लागणे अशक्य असते.
भारतात इलेक्ट्रिक गिटार आजतागायत अशी कुणी वाजवू शकलेले नाही.
‘द लास्ट वर्ड’ एक सहज-सुंदर फिलगुडपट आहे. त्यात उगाचच गिमीकी ड्रामेबाजी नाही,
जपानी लेखक हारुकी मुराकामीचे साहित्य खूपविके आणि खूपप्रतीक्षित असते
बोलिव्हिया दक्षिण अमेरिकी राष्ट्रामध्ये या गाण्याचे पॅन फ्लूटवरील व्हर्शनही पाहावे.
मार्कचे आगमन हे व्यसनसुधारणा किंवा सुखांतिकेच्या पातळीचे जराही नसते.
सेल्फ-हेल्प पुस्तकी भाषेतील हा संवाद मोठा गमतीशीर आहे.
भयपटांचा अंगावर काटा आणणारा प्रकार १९७० ते ९०च्या दशकांत खूप लोकप्रिय होता.
