‘‘आचाराविण धर्म कशाचा? अवडंबर सगळे’’ असे भजन म्हणून आपल्या कथनी व करनीत फरक पडू देऊ नये असे राष्ट्रसंत तुकडोजी महाराज…
‘‘निव्वळ बोलण्याचा आवाज लोकांना ऐकू येत नाही; त्याला कर्तव्याची, अंत:करणाच्या विशालतेची व चारित्र्याची जोड लागते. तुमच्या हेच नेमके लक्षात येत…
मानवाने विज्ञानाच्या क्षेत्रात कितीही प्रगती केली तरी त्याला अध्यात्माची जोड नसेल तर विज्ञानच मानवाला गिळंकृत करेल, असे राष्ट्रसंत तुकडोजी महाराज…
आज जगात कुठेच सुख व शांती दिसत नाही. प्रत्येक राष्ट्र अभावग्रस्त स्थितीतच आपला निर्वाह करीत आहे.
व्यक्तिगत स्वार्थासाठी नव्हे तर निष्काम भावनेने, विश्वहिताच्या व सत्यप्रस्थापनेच्या दृष्टीने लढणे हेच धर्मकार्य आहे.’’
‘‘श्रीकृष्णाचा हा आदर्श व गीतेचा हा आदेश जीवनात उतरविणे हाच खरा गीतेचा पाठ ठरणार आहे.
लोकसुद्धा आज खरा आदर्श काय?’ हेच विचारतात व उच्चारतात, फक्त कोणी तसे वागत नाहीत.
‘‘महापुरुषांनी हाडांची काडे करून या मानवी समाजाला खऱ्या आदर्शतेची जाणीव करून देण्याचे आटोकाट प्रयत्न केले पण त्यांचे लोण अजूनही खेडय़ापाडय़ांत…
उच्च विचारसरणी व लहानापासून थोरापर्यंत सर्वाशी मोकळय़ा मनाने वागण्याची धाटणीही तशीच सुंदर आहे
स्वातंत्र्यानंतर दिलेल्या एका व्याख्यानात खऱ्या सुशिक्षितांची व्याख्या करताना राष्ट्रसंत तुकडोजी महाराज म्हणतात प्रचारमंत्र बिघडल्यामुळेच सर्व बाजूंनी भारताच्या शक्तिबुद्धीचा व पावित्र्याचा…
प्रचारक व कार्यकर्त्यांना उद्देशून राष्ट्रसंत तुकडोजी महाराज म्हणतात, ‘‘साऱ्या जगातील घडामोडी आजवर बऱ्या-वाईट प्रचाराद्वारेच होत आल्या आहेत, ही गोष्ट आपण…
हजारो वर्षांपासूनची प्रत्येक घातक रूढी नाहीशी करण्यासाठी महात्मा गांधींनी आणि त्यांच्या आधीही अनेक थोर पुरुषांनी प्रयत्न केले.
