विद्यापीठातून दिल्या जाणाऱ्या पीएच.डी मधील गैरप्रकार ‘लोकसत्ता’ने सातत्याने उजेडात आणले आहेत.
बदलल्या आणि सुट्टय़ांमध्ये प्राण्यांची जबाबदारी कुणी उचलायची असा प्रश्न पडू लागला.
फटाके, कपटे, दागिने, सजावटीचे साहित्य, आकाशकंदील, पणत्या यांनी बाजारपेठ भरायला सुरुवात झाली आहे.
पशू खाद्य आणि पशू उत्पादनांच्या बाजारपेठेने पाळीव कुत्र्यांच्या आहारशैलीत बदल केले.
या नव्या व्यवसायातील उलाढाल मोठी असूनही ही बाजारपेठही अर्निबधच आहे.
पिढय़ान् पिढय़ा हे उद्योग ज्या परिसरात चालतात त्याचा पर्यटनाच्या दृष्टीने विकास झालेलाच नाही.
विद्यापीठाच्या ४११ एकर परिसरातील या निसर्गसंपदेची विद्यापीठ प्रशासनाला मात्र किंमत नसल्याचे समोर आले आहे.
सध्या डीजेचा एका मिरवणुकीचा खर्च हा साधारण ५० हजार ते दोन लाख रुपये होता.
विद्वत्तेची मोठी परंपरा या दिमाखदार सांस्कृतिक घटकात आहे.
विद्यापीठ अनुदान आयोगाने पीएच.डी करण्यासाठी केलेला जवळपास प्रत्येक नियम विद्यापीठाने पायदळी तुडवला आहे.
विद्यापीठाची मुख्य इमारत ही ‘अ’ दर्जाचा ऐतिहासिक वारसा म्हणून घोषित करण्यात आली आहे.
पूर्वप्राथमिक शाळांच्या बाजारपेठेवर शिक्षण विभागाला नियंत्रण आणणे अजूनही शक्य झालेले नाही.
