खरं तर दुबेंनी प्रेक्षकांची कधीच तमा बाळगली नाही.
याचं कारण : या नाटकाचं वैश्विक आवाहन!
मराठी व्यावसायिक रंगभूमीवर राजकीय नाटक करण्याचं धाडस सहसा कुणीही करीत नाही.
त्यांची ‘ग्वाही’ ही कथा मानवी संबंधांतील रहस्य उलगडून दाखवणारी आहे.
‘थिएटर ऑलिम्पिक्स’ म्हणजे नक्की काय? जगभरातील नाटकांची ही स्पर्धा आहे का?
‘अंधाराला अंधाराला, दिशा नाही मेली
सानेगुरुजींची ‘श्यामची आई’ ही एक अजरामर कलाकृती.
हे शेतकरीपुराण इथं लावायचं कारण नुकतंच पाहिलेलं एक उत्कट नाटक..
नाटके गावोगावी सादर करून तळागाळातील माणसांपर्यंत ती पोहोचवण्याचे काम ते गेली कित्येक वर्षे निष्ठेने करीत आहेत.
अशोक मुळ्ये यांना अशाच उद्योगांतून ‘असेही एक साहित्य संमेलन’ भरविण्याची कल्पना सुचली.
ज्योतिषशास्त्रात असं काही ठोसपणे सिद्ध करावं लागत नाही.
‘लोकसत्ता’ आयोजित ‘लोकांकिका स्पर्धा’मधून गेल्या चार वर्षांत या गोष्टीचा पुन:पुन्हा प्रत्यय येत आ
