अशाश्वतता ही मानवी जीवनातली अपरिहार्यता आहे.
व्यंकटेश माडगूळकरलिखित ‘पति गेले ग काठेवाडी’ हे नाटक १४ डिसेंबर १९६८ साली प्रथम रंगभूमीवर आलं
सर्वसामान्य माणूस आपलं अस्तित्व वंशसातत्यातून टिकलं पाहिजे, या गंडानं पछाडलेला असतो.
रामायण आणि महाभारत या प्राचीन कथाकाव्यांनी भारतीय समाजमन शतकानुशतकं व्यापून राहिलेलं आहे
प्राप्त परिस्थिती, संकटं, अडीअडचणी, सततचा जीवनसंघर्ष हे माणसाला घडवत (वा बिघडवत) असतात.
मध्यंतरी मुंबईतील एका बडय़ा हॉस्पिटलमधील किडनी रॅकेटच्या बातमीने जनमानसात मोठी खळबळ उडाली होती.
कथित देशभक्तीच्या संमोहनाची अफूची गोळी चढवून आपली पोळी भाजून घेण्याची अहमहमिका सध्या सुरू आहे.
अभिनेते अरुण सरनाईक यांनी नौदल कमांडरची प्रमुख भूमिका साकारली होती.
लोकमान्य टिळकांच्या भूमिकेत सुनील रमेश जोशी हे त्यांच्या भारदस्त व्यक्तिमत्त्वामुळे शोभले आहेत
प्रदीप मुळये यांनी डॉ. आनंदचं उभारलेलं आलिशान घर आणि हॉस्पिटलचा भाग नाटकाची मागणी पुरवतं.
अत्र्यांच्या या विडंबननाटय़ाला पाश्र्वभूमी होती ती मात्र तत्कालिन कॉंग्रेस सरकारने केलेल्या दारूबंदीची!