रवींद्र पाथरे

शासन नावाच्या यंत्रणेला भ्रष्टाचाराची किड लागण्याची परंपरा आदिम काळापासूनच प्रचलित आहे.

माणसाचं आयुष्य प्रचंड गुंतागुंतीचं असतं. आपल्या अवतीभोवतीच्या प्रत्येकाशी त्याचं नातं, वागणं-बोलणं, व्यक्त होण्याची पद्धती वेगवेगळी असते.

शाहीर साबळेंनी तत्कालीन सामाजिक, राजकीय प्रश्नांवर ‘आंधळं दळतंय’, ‘कशी काय वाट चुकलात’ यांसारखी अनेक धमाल मुक्तनाटय़ं सादर करून मनोरंजनाबरोबरच सामाजिक…

माणसाला जगण्यासाठी भाकरी गरजेची असली तरीही त्याचं आयुष्य सुंदर, उदात्त, उन्नत करण्याकरता फुलाचीही (कलेचीही!) तितकीच आवश्यकता असते.

‘वाकडी तिकडी’ या नावावरून नाटक कशाबद्दल आहे याचा काही बोध होत नाही हे खरं, परंतु ते पाहिल्यावर मात्र ते खाशीच…

डॉ. नरेंद्र दाभोळकर, कॉ. पाणसरे, कलबुर्गी आणि गौरी लंकेश यांच्या हत्यांनी काही वर्षांपूर्वी संपूर्ण देश हादरला होता.

गेल्याच आठवडय़ात करोनाकाळापश्चात आलेल्या मनोरंजनपर नाटकांच्या लाटेबद्दल लिहिलं असतानाच ‘३८, कृष्ण व्हिला’ हे गंभीर विषयावरचं नाटक पाहण्याचा योग आला.

करोनाकाळानंतर मनोरंजनपर विनोदी नाटकांची एक लाट सध्या मराठी रंगभूमीवर आलेली दिसते.

या मंडळींच्या नाटकांना सुरुवातीला नाकं मुरडणाऱ्या बडय़ा निर्मात्यांनाही अखेरीस या त्रयीच्या यशस्वी फॉर्म्युल्यांशी जुळवून घेण्यावाचून पर्याय उरला नाही.

काय कळलं? नाही कळलं ना? कुणालाच कळणं शक्य नाही. नाटक बघायला जाताना आपण नेमकं कसलं नाटक बघायला चाललोय, काही कळत…