रवींद्र पाथरे

माणसाला जगण्यासाठी भाकरी गरजेची असली तरीही त्याचं आयुष्य सुंदर, उदात्त, उन्नत करण्याकरता फुलाचीही (कलेचीही!) तितकीच आवश्यकता असते.

‘वाकडी तिकडी’ या नावावरून नाटक कशाबद्दल आहे याचा काही बोध होत नाही हे खरं, परंतु ते पाहिल्यावर मात्र ते खाशीच…

डॉ. नरेंद्र दाभोळकर, कॉ. पाणसरे, कलबुर्गी आणि गौरी लंकेश यांच्या हत्यांनी काही वर्षांपूर्वी संपूर्ण देश हादरला होता.

गेल्याच आठवडय़ात करोनाकाळापश्चात आलेल्या मनोरंजनपर नाटकांच्या लाटेबद्दल लिहिलं असतानाच ‘३८, कृष्ण व्हिला’ हे गंभीर विषयावरचं नाटक पाहण्याचा योग आला.

करोनाकाळानंतर मनोरंजनपर विनोदी नाटकांची एक लाट सध्या मराठी रंगभूमीवर आलेली दिसते.

या मंडळींच्या नाटकांना सुरुवातीला नाकं मुरडणाऱ्या बडय़ा निर्मात्यांनाही अखेरीस या त्रयीच्या यशस्वी फॉर्म्युल्यांशी जुळवून घेण्यावाचून पर्याय उरला नाही.

काय कळलं? नाही कळलं ना? कुणालाच कळणं शक्य नाही. नाटक बघायला जाताना आपण नेमकं कसलं नाटक बघायला चाललोय, काही कळत…

सत्तरच्या दशकात भारतातून शिक्षण आणि त्या पश्चात नोकरीसाठी लंडन आणि अमेरिकेत स्थलांतरणाची एक लाटच आली.

हे नाटक म्हणजे ‘वस्त्रहरण’चीच पुनश्च अनुभूती होय. कथाबीजातला किंचितसा फरक सोडला तर आपण पुन्हा ‘वस्त्रहरण’च पाहतो आहोत असा भास (नव्हे…

राहुल रानडे यांनी संगीतातून नाटकात अपेक्षित सरगम आणली आहे.

प्रदीप मुळ्ये यांचं घर आणि ऑफिसचं लवचीक नेपथ्य नाटकाची मागणी चोख पुरवतं.