Page 4 of बालमैफल

‘‘जय, ही खोली तुम्हा चौघांची. बाकीचे काहीजण वरच्या मजल्यावर आणि आम्ही टीचर मंडळी तिकडे समोर आहोत. तुम्ही इथं मस्तपैकी गप्पा…

जमिनीच्या पोटात लपून ओलाव्याची वाट पाहणारं बी बहरलं. झिरपलेल्या पाण्याच्या स्पर्शानं सुखावलं. किती तरी दिवसांनी त्याची तहान भागली. पोटभर पाणी…

ज्यांना अंदाजाचा पाढा बरोबर जमतो त्यांना आयुष्याचं गणित सहज सुटतं

मानसचे कुटुंब भारतातून अमेरिकेला जाऊन काही वर्ष झाली होती. मानस त्याच्या आई-बाबांचा एकुलता एक मुलगा होता. तो पाच वर्षांचा होता…

मित्रा, मी आता समुद्रकिनाऱ्यापासून खूप दूर असणाऱ्या देशात रेल्वेने निघालो आहे. दोन आठवडे मी रेल्वेतच आहे. त्यामुळे दिवसभर खिडकीतून दिसणारी…

शाळेचे दप्तर, वॉटर बॅग सांभाळत नवा युनिफॉर्म, बूट अशा पोशाखाचा नवेपणा मिरवत शाळेत येणाऱ्या मुलांनी शाळेचा परिसर गजबजून गेला होता.

अथर्वच्या बाबांनी त्याला सिंगापूरहून आणून दिलेलं पेन प्रसादने जबरदस्तीनेच स्वत:कडे ठेवून घेतलं होतं. मारामारीबद्दल अथर्वने सगळं घरी जाऊन आई-बाबांना सांगितलं.…

कुठल्याही वस्तूतून तिच्या वासाचे लहान मोठे कण कमी अधिक प्रमाणात हवेत पसरत असतात. ते आपल्या डोळ्यांना दिसत नाहीत. आपल्या दोन्ही…

एकदा काय झालं, रोजच्यासारखं राहुल दूध पिण्यासाठी डायनिंग टेबलवर बसला होता. आजी अगदी गोष्ट सांगायच्या तयारीत होती, पण गंमत अशी…

आजी म्हणते, ‘‘अनेक जणांना समान गोष्टी मिळतात, पण ते यशस्वी होतात आणि आनंदी होतात- जे ते काम करताना त्यात मन…

मग आज समुद्राने त्याच्या किनाऱ्यासोबत मला मासळी बाजार दाखवलाच. नैसर्गिक रंग जसे डोळ्यांना हवेहवेसे वाटतात तसे काही नैसर्गिक वास मला…

आता संजीवचे कान आणि डोळे टवकारले. आंब्याच्या ऐवजी दादा चाटून साफ केलेली कोय पाहिजे म्हणतो आहे. काय गौडबंगाल असावं बरं?