Page 6 of बालमैफल

मुंबईमध्ये अनेक जाती-धर्माचे लोक राहतात. इथे सगळेच जण एकमेकांचे सण-समारंभ आनंदाने साजरे करतात.

‘मुलं त्यांच्या पातळीवर निसर्गासाठी काय करू शकतात’ हा या लेखमालेचा विषय आहे.

‘‘या नाताळला मला हिरवे किंवा निळे कपडे घालायचे आहेत. ते नाही मिळाले तर मी काहीही काम करणार नाही आणि मुलांना…

पापडाजवळ पोहोचले आणि मी चकितच झाले. तो पापड आम्ही स्वयंपाकघरातून चोरून नेतो तसा नव्हता. त्या पापडाला एक वायरसारखी शेपटी होती.

शेवटी कुठलंही काम एकत्रपणे केलं की यशस्वीच होतं.. जेव्हा आपले मित्र अडचणीत असतात तेव्हा त्यांना मदत केली की त्याचा आनंद…

लोक एकत्र येऊन, आपण वैयक्तिक पातळीवर, सामाजिक पातळीवर सगळं मिळून निसर्ग संवर्धनासाठी काय करता येईल हे ठरवत होते.

‘‘बायना, म्या निगते गं शेरडं घेऊन. तू आज तेवडं ज्वारीचं दळान गिरनीत टाक जाता जाता.’’ आजीचं बोलणं ऐकून साक्षी गाल…

सहावी ‘अ’च्या वर्गात टकले बाई इतिहासाचा तास घेत होत्या. संगीता, मेधा, विनय सगळे मन लावून धडा वाचत होते आणि अचानक…

दोन आठवडय़ांपूर्वी सोमवारी सकाळी नदीकाठी त्या पाटय़ा आणि मागच्या सोमवारी शिल्पे यामुळे एकदम इंट्रेस्टिंग करून टाकला. अर्थात, इंट्रेस्टिंग झाला, पण…

झाडांच्या पानांना छोटेसे दरवाजे असतात. त्यांना स्टोमॅटा किंवा पर्णरंध्र असं म्हणतात. ते दरवाजे उघडले की कार्बन डायऑक्साइड स्वयंपाकघरात शिरतो.

‘‘नेहादीदी सांगती ‘जो घर हो साफ-सुथरा, सुंदर, लक्षिमीजी आती उसके अंदर..’’

चांदोबा तू नशीबवान आहेस बरका, मामाचा वाडा तू नुसता पाहिला नाहीस तर थेट तिथे राहून आला आहेस.