Page 6 of बालमैफल

‘बरं’ म्हणत रोहन नीट ऐकू लागला. सगळयात पहिल्यांदा जिन्यावरून उतरणाऱ्या आईच्या पावलांचा आवाज हळूहळू दूर गेला. मग खालचं गेट वाजलं.…

आमच्या मांजरीनं तीन पिल्लांना जन्म दिला होता. आम्ही त्या पिल्लांचे खूप लाड करायचो. पण दरम्यान मांजरीणीच्या तोंडाला काहीतरी जखम झाली…

आम्ही दिवसभर लगोरी खेळायचो. लगोरी खेळण्याचा आमचा सर्वोच्च रेकॉर्ड होता दहा तासांचा! दरम्यान फक्त एक लंच ब्रेक. कधी कधी दिवसभर…

आपण सगळंच घ्यायला बघतो, देत काहीच नाही. करू नये असं. आपण आनंद भरून घ्यावा. मनात. म्हणजे माणूस परत परत तो…

वसुंधराला खेळायला, भटकायला खूप आवडायचं. वसूच्या शाळेत तिच्या खूप मित्र-मैत्रिणीही होत्या, पण शाळा सुटली की सगळे टीव्ही किंवा मोबाइलला चिकटून…

‘‘तुला माहीत आहे ना रे किशोर, माझी टंगळमंगळ करायची जुनी खोड.’’ रोहनने असं विचारताच किशोरला हसू आवरेना.

जयच्या आईबाबांनी मात्र त्याच्या गैरहजेरीत जयसाठी एक वेगळाच सरप्राइज बेत करायचा ठरवलं. त्यानुसार वाढदिवसाच्या आदल्याच दिवशी त्यांनी पूर्ण तयारी करून…

पतंगाच्या देशाला विमानानं मागे सोडलं तोच खाली एक मोठ्ठी लांबलचक भिंत दिसली. त्यावर सेल्फी काढणाऱ्या टुरिस्टांची गर्दी पाहून ती पाहायला…

एका छोटय़ाशा गावात राजाराम राहत होता. त्याच्याकडे एक कुत्रा होता, त्याचं नाव लिओ. लिओ खूप हुशार आणि इमानदार होता. तो…

पिवळा, निळा, लाल, केशरी असे चार पतंग आकाशात उडायची वाट पाहात होते.

आईने समीरला त्याची खोली साफ करून ठेवण्यास सांगितले, मात्र समीरने ते टाळले, पण एक आश्चर्यचकित करणारी घटना घडली. काय घडले?…

छोटया छोटया गोष्टींत लगेचच इतर साधनांची मदत न घेता सर्वात पहिलं ते काम आपल्या मेंदूकडून करून घ्यायचं.