Page 8 of बालमैफल

चांदोबा तू नशीबवान आहेस बरका, मामाचा वाडा तू नुसता पाहिला नाहीस तर थेट तिथे राहून आला आहेस.

हिरव्या पानांचा रंग बदलून ती पिवळी, केशरी आणि लाल रंगाची होतील. असा रंगीबेरंगी पानांच्या तुम्हा मेपलची गणना काही सुंदर झाडांमध्ये…

प्लास्टिकचं विघटन होत नाही. त्याचे तुकडे मात्र पडतात. मोठय़ा तुकडय़ांचे लहान तुकडे होत जातात. प्लास्टिकचा तुकडा साधारण तिळाएवढा झाला की…

‘जात’ आणि ‘धर्म’ म्हणजे ‘शुंभ’ आणि ‘निशुंभ’ राक्षस! देवीने रणांगणात त्यांचा वध केला खरा! पण अजूनही किती तरी वाईट प्रवृत्ती…

आजोबा, बसा तुम्ही. आजी मेंदीविषयी सगळं सांगणार आहे मला. तुम्हाला आवडेल ऐकायला?’’ आर्याने आजोबांनाही गप्पांमध्ये सामील करून घेतलं.

चौकातल्या किराणा सामानाच्या दुकानामागे एक खोली होती. दुकानदार त्या खोलीत गहू, तांदूळ डाळी अशा धान्यांनी भरलेली पोती व इतर वाणसामान…

सोमवार सकाळ.. घाईघाईनं शाळा-कॉलेज, ऑफिसला निघाले होते. सिग्नल हिरवा झाला. वाहनं वेगानं निघाली. उजवीकडे वळून पुलावरून जायला लागली आणि करकचून…

जसजसा गणू सुंदर आकार घेऊ लागला तसतसा तब्बल दीड दिवस लागला मला गणू पूर्ण करायला.

समुद्री प्रवाहांमुळे त्या भोवऱ्यात येतात तशा इथे गोळा होत होत्या. असेच पॅचेस सगळय़ाच समुद्रांमध्ये आहेत असं त्याच्या लक्षात आलं.’’

‘‘तो प्राणी.. तो प्राणी.. मला खाणार..’’ त्याच्या तोंडून एवढेच शब्द फुटत होते. त्याच्या आईनं त्याला शांत करून सांगितलं, ‘‘मी असेपर्यंत…

‘‘नमास्ते! हाय, आदि-गोरी..’’ एमादीदीने वाडय़ाच्या दारातूनच जपानी पद्धतीनं सगळय़ांना कमरेत वाकून नमस्कार केला.

‘‘तुझ्याभोवती फिरताना मला फार आनंद होतो. कारण कितीतरी माणसं, इमारती, गाडय़ा, कारखाने, झगमगाट..