खरेतर एखाद्या चित्रपटाची शोभावी अशी कथा या घोटाळ्याची आहे, त्यामुळे तीन भाग म्हणजे काही विशेष नाही. आनंद सुब्रमणियन या माणसाचे नशीब जसे बदलले, तसे बहुधा कुठल्याच ‘कॉर्पोरेट’ कर्मचाऱ्याचे आजपर्यंत बदलले नसावे. ३१ मार्च २०१३ या दिवशी बामर लॉरी या सरकारी कंपनीच्याही उपकंपनीमध्ये अवघ्या १५ लाख वार्षिक वेतनावर काम करणाऱ्या आनंद यांची निवड झाली ते थेट राष्ट्रीय शेअर बाजारात. १ एप्रिल २०१३ रोजी त्यांचा पगार वाढून वार्षिक १.६८ कोटी रुपये झाला. म्हणजेच त्यात तब्बल ११ पट वाढ झाली. यांनी मधल्या काळात काही भांडवली बाजाराची माहिती घेतली किंवा काही परीक्षा उत्तीर्ण केल्याचे सुद्धा ऐकिवात नाही. त्यांचा अनुभव कंपनीच्या मालमत्ता भाड्याने देणे किंवा त्यांच्या दुरुस्तीच्या संदर्भातील होता. त्यांची एकमेव जमेची बाजू म्हणजे त्यांच्या पत्नी या चित्रा रामकृष्णन यांच्या चांगल्या मैत्रीण होत्या. त्यामुळे एवढ्या मोठ्या पगाराची नोकरी मिळवताना, त्याची फक्त चित्रा रामकृष्णन यांनीच मुलाखत घेतली. त्यांना जे पद देण्यात आले ते होते मुख्य धोरणात्मक सल्लागार. म्हणजे एक प्रकारे कर्मचारीसुद्धा नाही तर सल्लागारच आणि तेही अर्धवेळच म्हणजे आठवड्यातून ४ दिवसच. वाचकहो, अशी कुठली नोकरी असली तर मलादेखील बघा!
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा
