Success story of Naga Naresh: प्रयत्नांती परमेश्वर असं म्हणतात ते काही खोटं नाही. अथक प्रयत्न, मेहनत केली तर यश आपली पाठ नक्कीच थोपटतं. प्रत्येकाचं आयुष्यात काही ना काही स्वप्न असतं आणि ते पूर्ण करण्यासाठी जो तो आपापल्या परीनं अथक मेहनत घेत असतो. कितीही अपयश आलं, संकटं आली तरी ती मागे टाकून सतत पुढे जाण्याची जिद्द आणि आशा त्याच्याकडे असली की सगळं काही शक्य होतं. अशाच संघर्षाला सामोरं जात आंध्र प्रदेशमधील एका लहानशा गावात राहणाऱ्या नागा नरेशचं आयुष्य अचानक पालटून गेलं.

या बातमीसह सर्व प्रीमियम कंटेंट वाचण्यासाठी साइन-इन करा
Skip
या बातमीसह सर्व प्रीमियम कंटेंट वाचण्यासाठी साइन-इन करा

नागा नरेशचा जन्म गोदावरी नदीकाठी वसलेल्या टीपररू गावात झाला. त्याचे आई-वडील दोघेही निरक्षर असून त्यांच्या साध्या आकांक्षा होत्या. परंतु, नरेशच्या नशिबात काहीतरी वेगळंच होतं. १९९३ मध्ये संक्रांत सणादरम्यान नरेशच्या जीवनाला एक दुःखद वळण आले, जेव्हा तो लॉरीवरून पडला आणि त्याने त्याचे दोन्ही पाय गमावले. या अपघातानंतर त्याला जवळच्या एका खाजगी रुग्णालयात नेले, परंतु त्यांनी त्याच्यावर उपचार करण्यास नकार दिला; म्हणून एका पोलिस हवालदाराने त्याला तातडीने सरकारी रुग्णालयात नेले.

आणखी वाचा

इतकं सगळं होऊनही, लहानपणीही नरेशला कधीच स्वत:ची कीव किंवा दया नाही आली. अपघातानंतर त्याने स्वत:ला एकटं पाडलं नाही तर अनेक मित्र बनवले, जीवनाचा आनंद लुटला आणि महत्त्वाचं म्हणजे शारीरिक आव्हानांना न जुमानता त्याने अभ्यासात उत्कृष्ट कामगिरी केली.

हेही वाचा… लहानपणीच गमावली दृष्टी पण हार मानली नाही, आधी IIT मग UPSC उत्तीर्ण होऊन झाले IAS; वाचा अंकुरजीत सिंग यांचा प्रेरणादायी प्रवास

तथापि, एक वेळ अशी आली जेव्हा नरेशला त्याच्या कुटुंबाच्या आर्थिक संघर्षामुळे आपले शिक्षण बंद करावे लागेल की काय अशी भीती वाटत होती. पण, नशिबाने पुन्हा एकदा त्याची साथ दिली. त्याचे आई-वडील टीपररू येथून तनुकू येथे स्थलांतरीत झाले, जिथे नरेशला मिशनरी शाळेत दाखल करण्यात आले. तेथे त्याच्या मित्रांनी त्याला समान वागणूक दिली, व्हीलचेअर असूनही त्याला कधीही एकटं पडू दिलं नाही. या वातावरणामुळेच त्याला शैक्षणिक प्रगती करता आली.

नरेशने अखंड मेहनत घेऊन IIT-JEE उत्तीर्ण केली. ९९२ ची अखिल भारतीय रँक मिळवून आणि शारीरिकदृष्ट्या अपंग श्रेणीत चौथ्या क्रमांकावर येऊन त्याने स्वत:साठी एक वेगळाच इतिहास रचला होता. आयआयटी मद्रासमध्ये प्रवेश मिळाल्यानंतर त्याचे जीवन बदलले. अनोळखी व्यक्तींनी त्याला वाटेत मदत केली — ट्रेनमध्ये त्याला भेटलेल्या सुंदर नावाच्या माणसाने त्याच्या वसतिगृहाची फी भरली, तर त्याच्या अपघातादरम्यान त्याच्यावर उपचार करणाऱ्या हॉस्पिटलने त्याच्या कॉलेज शिकवणीला मदत केली. IIT मद्रासने स्वतः नरेशच्या आरामाची खात्री करण्यासाठी, लिफ्ट, रॅम्प आणि अगदी पॉवर व्हीलचेअरची व्यवस्था केली.

हेही वाचा… लहानपणीच केलं अ‍ॅप लॉंच अन् वयाच्या १३व्या वर्षी झाला कंपनीचा मालक; वाचा आदित्यन राजेशचा उल्लेखनीय प्रवास

जीवनात आलेल्या अडथळ्यांना न जुमानता नरेशने स्वत:चा निर्धार कधीच डगमगू दिला नाही. अल्गोरिदम, कॉम्प्युटर सायन्स आणि गेम थिअरी यांच्या आवडीमुळे नरेशने केवळ शैक्षणिकदृष्ट्या उत्कृष्ट कामगिरी केली नाही तर त्याला मॉर्गन स्टॅनले आणि Goo.le कडून नोकरीच्या ऑफरदेखील आल्या. शेवटी त्याने Google सह काम करण्याचा निर्णय घेतला. आता तो त्याच्या सभोवतालच्या प्रत्येकाला प्रेरणा देत आहे.

नागा नरेशचा जन्म गोदावरी नदीकाठी वसलेल्या टीपररू गावात झाला. त्याचे आई-वडील दोघेही निरक्षर असून त्यांच्या साध्या आकांक्षा होत्या. परंतु, नरेशच्या नशिबात काहीतरी वेगळंच होतं. १९९३ मध्ये संक्रांत सणादरम्यान नरेशच्या जीवनाला एक दुःखद वळण आले, जेव्हा तो लॉरीवरून पडला आणि त्याने त्याचे दोन्ही पाय गमावले. या अपघातानंतर त्याला जवळच्या एका खाजगी रुग्णालयात नेले, परंतु त्यांनी त्याच्यावर उपचार करण्यास नकार दिला; म्हणून एका पोलिस हवालदाराने त्याला तातडीने सरकारी रुग्णालयात नेले.

आणखी वाचा

इतकं सगळं होऊनही, लहानपणीही नरेशला कधीच स्वत:ची कीव किंवा दया नाही आली. अपघातानंतर त्याने स्वत:ला एकटं पाडलं नाही तर अनेक मित्र बनवले, जीवनाचा आनंद लुटला आणि महत्त्वाचं म्हणजे शारीरिक आव्हानांना न जुमानता त्याने अभ्यासात उत्कृष्ट कामगिरी केली.

हेही वाचा… लहानपणीच गमावली दृष्टी पण हार मानली नाही, आधी IIT मग UPSC उत्तीर्ण होऊन झाले IAS; वाचा अंकुरजीत सिंग यांचा प्रेरणादायी प्रवास

तथापि, एक वेळ अशी आली जेव्हा नरेशला त्याच्या कुटुंबाच्या आर्थिक संघर्षामुळे आपले शिक्षण बंद करावे लागेल की काय अशी भीती वाटत होती. पण, नशिबाने पुन्हा एकदा त्याची साथ दिली. त्याचे आई-वडील टीपररू येथून तनुकू येथे स्थलांतरीत झाले, जिथे नरेशला मिशनरी शाळेत दाखल करण्यात आले. तेथे त्याच्या मित्रांनी त्याला समान वागणूक दिली, व्हीलचेअर असूनही त्याला कधीही एकटं पडू दिलं नाही. या वातावरणामुळेच त्याला शैक्षणिक प्रगती करता आली.

नरेशने अखंड मेहनत घेऊन IIT-JEE उत्तीर्ण केली. ९९२ ची अखिल भारतीय रँक मिळवून आणि शारीरिकदृष्ट्या अपंग श्रेणीत चौथ्या क्रमांकावर येऊन त्याने स्वत:साठी एक वेगळाच इतिहास रचला होता. आयआयटी मद्रासमध्ये प्रवेश मिळाल्यानंतर त्याचे जीवन बदलले. अनोळखी व्यक्तींनी त्याला वाटेत मदत केली — ट्रेनमध्ये त्याला भेटलेल्या सुंदर नावाच्या माणसाने त्याच्या वसतिगृहाची फी भरली, तर त्याच्या अपघातादरम्यान त्याच्यावर उपचार करणाऱ्या हॉस्पिटलने त्याच्या कॉलेज शिकवणीला मदत केली. IIT मद्रासने स्वतः नरेशच्या आरामाची खात्री करण्यासाठी, लिफ्ट, रॅम्प आणि अगदी पॉवर व्हीलचेअरची व्यवस्था केली.

हेही वाचा… लहानपणीच केलं अ‍ॅप लॉंच अन् वयाच्या १३व्या वर्षी झाला कंपनीचा मालक; वाचा आदित्यन राजेशचा उल्लेखनीय प्रवास

जीवनात आलेल्या अडथळ्यांना न जुमानता नरेशने स्वत:चा निर्धार कधीच डगमगू दिला नाही. अल्गोरिदम, कॉम्प्युटर सायन्स आणि गेम थिअरी यांच्या आवडीमुळे नरेशने केवळ शैक्षणिकदृष्ट्या उत्कृष्ट कामगिरी केली नाही तर त्याला मॉर्गन स्टॅनले आणि Goo.le कडून नोकरीच्या ऑफरदेखील आल्या. शेवटी त्याने Google सह काम करण्याचा निर्णय घेतला. आता तो त्याच्या सभोवतालच्या प्रत्येकाला प्रेरणा देत आहे.