‘‘हा आपल्या नैतिक सद्सद्विवेकबुद्धीवर भला मोठा डाग आहे’’,‘युनिसेफ’ च्या कार्यकारी संचालक कॅथरीन रसेल यांचे हे उद्गार आहेत, मुलांवर होणाऱ्या लैंगिक अत्याचाराविरुद्धचे. आणि याला कारण म्हणजे ‘युनिसेफ’ने या विषयावरची १२० देशांतील २०१० ते २०२२ दरम्यानच्या सर्व्हेक्षणावर आधारित जाहीर केलेली आकडेवारी. पुढील महिन्यात बालकांवरील हिंसासमाप्तीच्या निमित्ताने भरवण्यात येणाऱ्या जागतिक परिषदेच्या पार्श्वभूमीवर जाहीर झालेली ही आकडेवारी अनेक प्रश्न निर्माण करणारी आहे. माणसांतील विकृती, भोगवादी वृत्ती, संवेदनहीनता, क्रूरता… विशेषणे संपणारच नाहीत अशी कृत्यं जगाच्या पाठीवर सुरू आहेत. ती थांबणार कशी, कधी? या प्रश्नांची उत्तरे मात्र कुणाकडेच कधीही नसणार आहेत. कारण ती थांबणार नाहीतच, हेच त्यातलं भयानक सत्य आहे. जगाच्या पाठीवर सर्वच ठिकाणी, सर्वच स्तरावर, सर्वच वर्गांत बलात्कार आणि लैंगिक अत्याचार हे होत आहेतच, मात्र त्यातली क्रूरता अधिक गडद होते जेव्हा हा अहवाल सांगतो की, जगभरात १८ वर्षांच्या आतील ३७ कोटी मुलींवर बलात्कार वा लैंगिक अत्याचार झालेले आहेत, याचाच अर्थ आज आठ मुलींमधली एक मुलगी लैंगिक अत्याचारग्रस्त आहे. हाच आकडा ६५ कोटी एवढा होतो जेव्हा त्यात ऑनलाइन वा समाजमाध्यमाद्वारे किंवा शाब्दिक छळाद्वारे होणारा ‘थेट-संबंध न आलेला’ परंतु तेवढ्याच भयाचा, अपमानाचा सामना कराव्या लागणाऱ्या मुलींचा त्यात समावेश होतो.
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा
