गौतम अदानी एकदा नाही तर दोनदा मृत्यूच्या दारातून परत आले, वाचा नेमकं काय घडलं?

गौतम अदानी यांचं किशोरवयात अपहरण

गौतम अदानी १९७८ मध्ये हिऱ्यांच्या कंपनीत कामासाठी मुंबईत आले. येथे त्यांनी महेंद्र ब्रदर या कंपनीत जवळपास २-३ वर्षे काम केलं. यानंतर त्यांनी मुंबईतील झवेरी बाजार येथे स्वतःची हिऱ्यांची कंपनी सुरू केली. त्यांनी आपलं महाविद्यालयीन शिक्षण मध्येच सोडून देत हिऱ्यांच्या व्यापारात उडी घेतली होती.

या व्यावसायात हात बसल्यानंतर गौतम अदानी १९८१ मध्ये चुलत भावाच्या पॉली विनाईल क्लोराईडच्या व्यवसायात मदत करण्यासाठी अहमदाबादला आले. यानंतर १९८८ मध्ये त्यांनी अदानी एक्सपोर्ट नावाने निर्यातीचा व्यापार सुरू केला. मात्र, १९९७ मध्ये अदानींचं अपहरण झालं. आरोपींनी सुटकेसाठी १०-११ कोटी रुपयांची मागणी केली.

१ जानेवारी १९९८ रोजी पोलिसांनी दाखल केलेल्या आरोपपत्रानुसार, “गौतम अदानी आणि शांतीलाल पटेल यांच्या गाडीसमोर एक स्कुटर आडवी आली. त्यानंतर गाडी थांबल्यावर कर्णावती क्लब येथे एका व्हॅनमधून काही लोक आले आणि त्यांनी या दोघांच्या डोक्यावर बंदूक ठेऊन अपहरण केलं. त्यांना अज्ञात ठिकाणी ठेवण्यात आलं.”

अंडरवर्ल्ड डॉन फजल-उर-रहमान उर्फ फजलू रहमान याच्यावर या अपहरणाचा आरोप झाला. मात्र, अदानी यातून सुखरुप सुटले. अदानी या विषयावर खूप कमी बोलतात. एकदा लंडनच्या फायनान्शियल टाईम्सने घेतलेल्या मुलाखतीत याविषयी प्रश्न विचारला असता ते म्हणाले माझ्या आयुष्यात २-३ दुर्दैवी प्रसंग घडलेत. अपहरणाचा प्रकार त्यापैकीच एक आहे.

“२००८ च्या मुंबई हल्ल्यात मृत्यूला १५ फूट अंतरावरून पाहिलं”

२००८ मध्ये मुंबईवर दहशतवादी हल्ला झाला. दहशतवाद्यांनी प्रसिद्ध ताज हॉटेलला लक्ष्य केलं. त्यावेळी गौतम अदानी याच हॉटेलमध्ये एका उद्योगपतीसोबत जेवण करत होते. गोळीबार आणि हँड ग्रेनेडचा वापर झाल्यानंतर ताज हॉटेलच्या सुरक्षा रक्षकांनी अदानी यांच्यासह तिथं उपस्थित सर्वांना बेसमेंटमध्ये नेलं. तेथे अदानी २६ नोव्हेंबरचा पूर्ण दिवस होते.

हेही वाचा : मुकेश अंबानी नव्हे तर गौतम अदानी ‘आशियामधील सर्वात श्रीमंत व्यक्ती’; २० महिन्यात १८०८ टक्क्यांनी वाढली संपत्ती

या ठिकाणी सर्वच उद्योगपती घाबरले होते. प्रत्येकजण जीव वाचावा अशी प्रार्थना करत होता. अदानी यांनी याचवेळी घरच्यांशी फोनवर बोलून त्यांना आधार दिला. अखेर दुसऱ्या दिवशी त्यांना हॉटेलच्या मागच्या बाजूने बाहेर काढण्यात आले. यानंतर ते अहमदाबादमध्ये पोहचल्यावर त्यांनी आपण मृत्यूला १५ फूट अंतरावरून पाहिल्याचं म्हटलं.