Asian Games 2023: भारतीय धावपटू पारुल चौधरीने आशियाई क्रीडा स्पर्धेत इतिहास रचला. पारुलने मंगळवारी (३ ऑक्टोबर) महिलांच्या ५००० मीटर शर्यतीत सुवर्णपदक जिंकले. या स्पर्धेत भारतासाठी सुवर्ण जिंकणारी ती पहिली महिला ठरली आहे. पारुलने एक दिवस आधी पदक जिंकले होते. ३००० मीटर स्टीपलचेसमध्ये तिला रौप्यपदक जिंकण्यात यश आले. दोन दिवसात रौप्य आणि सुवर्ण पदक जिंकत नवा इतिहास रचला आहे.
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा
पारुल शर्यतीत मागे पडली होती, पण शेवटच्या काही सेकंदात तिने अप्रतिम पुनरागमन करत विक्रम रचला. याच स्पर्धेत आणखी एक भारतीय खेळाडू अंकिता सहाव्या स्थानी राहिली. पारुलने ५००० मीटर शर्यतीच्या अंतिम फेरीत १५:१४:७५ मिनिटांचा वेळ घेतला. सुरुवातीच्या ४००० मीटरपर्यंत पारुल पाचव्या किंवा सहाव्या स्थानावर होती. तिने शेवटच्या हजार मीटर्समध्ये पहिल्या तीन आणि शेवटच्या २०० मीटरमध्ये पहिल्या दोन मध्ये पोहचली. जपानची रिरिका हिरोनाका तिच्या पुढे होती. शेवटच्या ३० मीटरमध्ये पारुलने अप्रतिम धाडस दाखवत जपानच्या रिरिकाला मागे टाकले. जपानच्या रिरिकाने १५:१५.३४ मिनिटे वेळ नोंदवत रौप्यपदक जिंकले. कझाकस्तानच्या चेपकोचने १५:२३.१२ मिनिटांच्या वेळेसह तिसरे स्थान पटकावले.
पारुलचे वडील शेती करतात
उत्तर प्रदेशातील मेरठ येथील रहिवासी असलेल्या पारुलचे वडील शेतकरी आहेत. पारुलचा जन्म १५ एप्रिल १९९५ रोजी झाला. ती उत्तर प्रदेशातील मेरठ जिल्ह्यातील रहिवासी आहे. तिचे वडील किशनपाल सिंह हे जिल्ह्यातील दौराला भागातील एकमेव गावात शेतकरी आहेत. पारुलला चार भावंडे आहेत आणि ती तिच्या भावंडांमध्ये तिसरी आहे. त्यांची आई राजेश देवी गृहिणी आहेत. पारुलची मोठी बहीणही क्रीडा कोट्यातून सरकारी नोकरीत असून पारुलचा एक भाऊ उत्तर प्रदेश पोलिसात आहे.
तिहेरी क्रीडा स्पर्धेपासून धावण्यास सुरुवात केली
पारुल चौधरीने भाराळा गावातील बीपी इंटर कॉलेजमधून मोठी बहीण प्रीती चौधरीसोबत धावण्याच्या स्पर्धांमध्ये भाग घ्यायला सुरुवात केली. सुरुवातीच्या काळात पारुलची मोठ्या बहिणीशी स्पर्धा होती. दोघांनी १६०० आणि ३००० मीटर या दोन प्रकारात धावायला सुरुवात केली. निवडीदरम्यान बहिणीशी स्पर्धा केल्यानंतर कुटुंबीयांनी मोठ्या बहिणीला ५ हजार मीटर धावण्याचा सल्ला दिला. बहिणीसोबत सुरू झालेल्या या स्पर्धेनंतर पारुलने मागे वळून पाहिले नाही आणि हंगेरी येथे झालेल्या जागतिक अॅथलेटिक्स चॅम्पियनशिपमध्ये पदकापासून वंचित राहिल्यानंतरही पारुल ऑलिम्पिकसाठी पात्र ठरली.
पारुलने जागतिक अॅथलेटिक्स चॅम्पियनशिपमध्ये राष्ट्रीय विक्रम मोडला
पारुलने नुकत्याच बुडापेस्ट येथे खेळल्या गेलेल्या जागतिक अॅथलेटिक्स चॅम्पियनशिपच्या ३००० मीटर स्टीपलचेसच्या अंतिम फेरीतही आश्चर्यकारक कामगिरी केली. या शर्यतीत ती ११व्या स्थानावर राहिली, पण राष्ट्रीय विक्रम मोडला. जागतिक अॅथलेटिक्स चॅम्पियनशिपमध्ये, त्याने ९:१५.३१ वेळेसह शर्यत पूर्ण केली. पॅरिस ऑलिम्पिकसाठीही पात्र ठरले. त्यानंतर पारुलने ललिता बाबरचा राष्ट्रीय विक्रम मोडला. ललिताने रिओ २०१६ ऑलिम्पिकमध्ये ३००० मीटर स्टीपलचेस शर्यत ९:१९.७६ वेळेत पूर्ण केली होती.
महिलांच्या ५००० मीटर शर्यतीत पहिले सुवर्ण
भारताने यापूर्वी कधीही आशियाई क्रीडा स्पर्धेत महिलांच्या ५००० मीटर शर्यतीत सुवर्णपदक जिंकलेले नाही. १९९८ पासून हा खेळ आशियाई खेळांचा भाग आहे. सुनीता राणीने १९९८च्या बँकॉक आशियाई क्रीडा स्पर्धेत रौप्यपदक, २००२च्या बुसान आशियाई क्रीडा स्पर्धेत सुनीता राणीने कांस्यपदक, २००६च्या दोहा आशियाई क्रीडा स्पर्धेत ओपी जैशाने कांस्यपदक, कविता राऊतने २०१०च्या ग्वांगझू आशियाई क्रीडा स्पर्धेत कांस्यपदक जिंकले. २०१४ इंचॉन आणि २०१८ जकार्ता आशियाई क्रीडा स्पर्धेत भारताला या स्पर्धेत एकही पदक जिंकता आले नाही. १३ वर्षांनंतर भारताने महिलांच्या ५००० मीटर शर्यतीत पदक जिंकले आणि तेही सुवर्णपदक.
पारुल शर्यतीत मागे पडली होती, पण शेवटच्या काही सेकंदात तिने अप्रतिम पुनरागमन करत विक्रम रचला. याच स्पर्धेत आणखी एक भारतीय खेळाडू अंकिता सहाव्या स्थानी राहिली. पारुलने ५००० मीटर शर्यतीच्या अंतिम फेरीत १५:१४:७५ मिनिटांचा वेळ घेतला. सुरुवातीच्या ४००० मीटरपर्यंत पारुल पाचव्या किंवा सहाव्या स्थानावर होती. तिने शेवटच्या हजार मीटर्समध्ये पहिल्या तीन आणि शेवटच्या २०० मीटरमध्ये पहिल्या दोन मध्ये पोहचली. जपानची रिरिका हिरोनाका तिच्या पुढे होती. शेवटच्या ३० मीटरमध्ये पारुलने अप्रतिम धाडस दाखवत जपानच्या रिरिकाला मागे टाकले. जपानच्या रिरिकाने १५:१५.३४ मिनिटे वेळ नोंदवत रौप्यपदक जिंकले. कझाकस्तानच्या चेपकोचने १५:२३.१२ मिनिटांच्या वेळेसह तिसरे स्थान पटकावले.
पारुलचे वडील शेती करतात
उत्तर प्रदेशातील मेरठ येथील रहिवासी असलेल्या पारुलचे वडील शेतकरी आहेत. पारुलचा जन्म १५ एप्रिल १९९५ रोजी झाला. ती उत्तर प्रदेशातील मेरठ जिल्ह्यातील रहिवासी आहे. तिचे वडील किशनपाल सिंह हे जिल्ह्यातील दौराला भागातील एकमेव गावात शेतकरी आहेत. पारुलला चार भावंडे आहेत आणि ती तिच्या भावंडांमध्ये तिसरी आहे. त्यांची आई राजेश देवी गृहिणी आहेत. पारुलची मोठी बहीणही क्रीडा कोट्यातून सरकारी नोकरीत असून पारुलचा एक भाऊ उत्तर प्रदेश पोलिसात आहे.
तिहेरी क्रीडा स्पर्धेपासून धावण्यास सुरुवात केली
पारुल चौधरीने भाराळा गावातील बीपी इंटर कॉलेजमधून मोठी बहीण प्रीती चौधरीसोबत धावण्याच्या स्पर्धांमध्ये भाग घ्यायला सुरुवात केली. सुरुवातीच्या काळात पारुलची मोठ्या बहिणीशी स्पर्धा होती. दोघांनी १६०० आणि ३००० मीटर या दोन प्रकारात धावायला सुरुवात केली. निवडीदरम्यान बहिणीशी स्पर्धा केल्यानंतर कुटुंबीयांनी मोठ्या बहिणीला ५ हजार मीटर धावण्याचा सल्ला दिला. बहिणीसोबत सुरू झालेल्या या स्पर्धेनंतर पारुलने मागे वळून पाहिले नाही आणि हंगेरी येथे झालेल्या जागतिक अॅथलेटिक्स चॅम्पियनशिपमध्ये पदकापासून वंचित राहिल्यानंतरही पारुल ऑलिम्पिकसाठी पात्र ठरली.
पारुलने जागतिक अॅथलेटिक्स चॅम्पियनशिपमध्ये राष्ट्रीय विक्रम मोडला
पारुलने नुकत्याच बुडापेस्ट येथे खेळल्या गेलेल्या जागतिक अॅथलेटिक्स चॅम्पियनशिपच्या ३००० मीटर स्टीपलचेसच्या अंतिम फेरीतही आश्चर्यकारक कामगिरी केली. या शर्यतीत ती ११व्या स्थानावर राहिली, पण राष्ट्रीय विक्रम मोडला. जागतिक अॅथलेटिक्स चॅम्पियनशिपमध्ये, त्याने ९:१५.३१ वेळेसह शर्यत पूर्ण केली. पॅरिस ऑलिम्पिकसाठीही पात्र ठरले. त्यानंतर पारुलने ललिता बाबरचा राष्ट्रीय विक्रम मोडला. ललिताने रिओ २०१६ ऑलिम्पिकमध्ये ३००० मीटर स्टीपलचेस शर्यत ९:१९.७६ वेळेत पूर्ण केली होती.
महिलांच्या ५००० मीटर शर्यतीत पहिले सुवर्ण
भारताने यापूर्वी कधीही आशियाई क्रीडा स्पर्धेत महिलांच्या ५००० मीटर शर्यतीत सुवर्णपदक जिंकलेले नाही. १९९८ पासून हा खेळ आशियाई खेळांचा भाग आहे. सुनीता राणीने १९९८च्या बँकॉक आशियाई क्रीडा स्पर्धेत रौप्यपदक, २००२च्या बुसान आशियाई क्रीडा स्पर्धेत सुनीता राणीने कांस्यपदक, २००६च्या दोहा आशियाई क्रीडा स्पर्धेत ओपी जैशाने कांस्यपदक, कविता राऊतने २०१०च्या ग्वांगझू आशियाई क्रीडा स्पर्धेत कांस्यपदक जिंकले. २०१४ इंचॉन आणि २०१८ जकार्ता आशियाई क्रीडा स्पर्धेत भारताला या स्पर्धेत एकही पदक जिंकता आले नाही. १३ वर्षांनंतर भारताने महिलांच्या ५००० मीटर शर्यतीत पदक जिंकले आणि तेही सुवर्णपदक.