बलोपासनेचे महत्त्व पटवून देणारे आणि राष्ट्रभक्तीचे स्फुल्लिंग चेतवणारे समर्थ रामदास उदासी वृत्तीने गुहा, घळी अशा ठिकाणीच रमायचे. ‘दास डोंगरी राहतो, उत्सव देवाचा पाहतो’ या त्यांच्या उक्तीप्रमाणे दाट जंगलात, अवघड जागी असणाऱ्या घळी, कपारी त्यांना विशेष प्रिय होत्या. ते कायम सांगत की, माझा प्रभुराम हा कायम माझ्यासोबतच असतो. त्यामुळे त्यांनी वास्तव्य केलेल्या घळी या रामघळी म्हणून प्रसिद्ध पावल्या. उंब्रजहून चिपळूणला जाताना वाटेत हेळवाक हे गाव लागते. मुख्य रस्ता सोडून तिथे डावीकडे वळायचे. तिथून गाडी जाईल असा कच्चा रस्ता तयार केला आहे. अनेक ठिकाणी हा रस्ता तीव्र चढाचा आहे, परंतु या रस्त्याने पुढे गेले की कोंढावळे हे लहान वस्ती असलेले गाव येते. कोंढावळे ओलांडून झाडीतला चढाव चढत पुढे जावे लागते. नंतर आपण डोंगराच्या पायथ्याकडे जाऊ लागतो. पाण्याचा प्रवाह आपल्याला सामोरा येतो. आणि समोरच उंचावरून पडणारा एक मोठा धबधबा आपल्यासमोर येतो. त्याच्याच मागे लपली आहे ही रामघळ. धबधबा समोर ठेवून डावीकडच्या डोंगरावरून चढून आपण घळीच्या उंचीला येऊन पोहोचतो. उजवीकडे खोलात पाणी पडत असते आणि डावीकडे लांबच लांब पसरलेली घळ दिसते. घळीजवळच्या पाऊलवाटेने खाली उतरून धबधब्याखाली अंग शेकून घेता येते. हा सगळाच परिसर अतिशय रमणीय आहे. नीरव शांतता, पक्ष्यांचे आवाज यामुळे हा परिसर खरोखर गूढरम्य भासतो. भरवगड हा सुप्रसिद्ध किल्ला इथून जेमतेम आठ किलोमीटरवर आहे.
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा
