‘ए, छोटा भीम लाव ना, मला बघायचंय आत्ताच्या आत्ता..’ असं म्हणत आमच्याकडे आलेल्या त्या छोटय़ा पाहुणीने एकदम भीमावतारच धारण केला. ‘काय हिची नेहमीची कटकट. काय आवडतं त्या कार्टूनमध्ये या कार्टीला देव जाणे.’ तिची आई वैतागत पुटपुटत होती. मात्र त्या माऊलीचं कोण ऐकतंय. कार्टून लागल्या लागल्या तो छोटा भीम जणू काही गोंद लावल्यागत एका जागी चिकटून बसला. तोपर्यंत त्याला शांत ठेवण्यासाठी मी माझ्या कप्प्यातला पसारा बाहेर काढला होता. त्यात काही खेळणी सापडताहेत का ते शोधता शोधता अचानक मला मी काढलेलं एक चित्र सापडलं. डक टेल्सनामक कार्टूनमधल्या अंकल स्क्रूजचे. लहानपणीचे माझे सगळ्यात आवडते कार्टून. हा पसारा ना खरं तर आपल्याला वस्तू सहजपणे सापडाव्यात म्हणून आवरण्यासाठी काढतो पण होतं उलटंच. त्या इतस्तत: विखुरलेल्या गोष्टीतल्या आठवणीत आपण कधी हरवून जातो ते आपल्यालासुद्धा कळत नाही.
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा
