‘ध’ चा ‘मा’ : भलामोठा हत्ती!

भा ऊ, स्मार्ट सिटी म्हंजे रे काय?
– का रे? तुझ्या मनात हा प्रश्न का बरे उद्.. उद्.. उद्भवला?
– अरे, आपल्या आईने बाबांकडे हट्ट धरला होता, की या उन्हाळ्याच्या सुटीमध्ये आपण महाबळेश्वर किंवा माथेरान अशा प्रकारच्या थंड हवेच्या ठिकाणी पर्यटनाकरिता जाऊ.
– कित्ती मौज बरे! मग बाबांनी काय बरे उत्तर दिले?
– ते तिला म्हणाले की, ‘तिकडे नको. मी तुला स्मार्ट सिटी दाखवतो.’ तेव्हा आईच्या डोळ्यांतून अश्रूंचा पूर आला व ती त्यांना म्हणाली की, ‘म्हंजे माझ्या गोवऱ्या मसणात गेल्या तरी तुम्ही मला कुठे नेणार नाही!’ मसणात म्हणजे काय रे भाऊ ?
– थांब! त्यापेक्षा मी तुला स्मार्ट सिटी म्हंजे काय ते समजावून सांगतो! अरे, आपल्या मराठी भाषेमध्ये स्मार्ट सिटीला ‘सुंदर नगर’ असे म्हणतात.
– म्हंजे आपल्या इंदिरा नगरच्या बाजूला आहे ते सुंदर नगर का रे भाऊ ?
– छे छे! कसे बरे तुला समजावून सांगावयाचे? अरे, सुंदर नगर ही एक प्रकारची झोपडपट्टी आहे!
– झोपडपट्टी म्हंजे काय रे भाऊ ?
– अरे, झोपडपट्टी म्हंजे एक प्रकारची सन दोन हजार पंधरापूर्वीची गलि.. गलि.. गलिच्छ वस्ती- की जिथे माणसे दाटीवाटीने व लहान लहान झोपडय़ांमध्ये राहतात!
– म्हंजे आपले खेडेगाव का रे भाऊ ?
– नव्हे नव्हे! अरे, आपले पूज्य बापूजी म्हणाले होते की, खेडेगावांनी भारत देश बनला आहे. परंतु झोपडपट्टीने मोठमोठी मोठमोठी शहरे बनतात!
– हं हं! म्हंजे स्मार्ट सिटीमध्ये शहरे नसतात. कारण की- तिथे झोपडपट्टी नसते. हो ना रे भाऊ ?
– आता काय बरे करावे? मी तर बुचकळ्यातच पडलो आहे! अरे, स्मार्ट सिटी म्हंजे एक प्रकारचे आधुनिक शहर असते!
– हं हं! म्हंजे आपले पुणे शहर!
– नव्हे नव्हे! पुणे हे अतिस्मार्ट शहर आहे! आता तुला कसे बरे सांगावे? अरे, स्मार्ट सिटी म्हंजे एक प्रकारचे आधुनिक शहर असते.
– आधुनिक म्हंजे रे काय भाऊ ?
– अरे, आधुनिक म्हंजे जेथे उच्च प्रतीच्या पायाभूत सुविधा असतात ते शहर होय.
– म्हंजे आपले बृहन्मुंबई का रे भाऊ ?
– मी तर तुझ्यापुढे हातच टेकले बुवा! अरे, उच्च प्रतीच्या पायाभूत सुविधा म्हंजे ज्या वापरल्या असता लोकांचे जीवनमान सुसह्य व सुखकर होते.. त्यांचा प्रवास सुखाचा होतो.
– हं हं हं! म्हंजे स्पेशल पर्पज व्हेईकल!
– छे छे! आता बरे हद्दच झाली तुझ्यापुढे! अरे, ते नागरिकांनी प्रवास करावयाचे वाहन नसून, ते केंद्र सरकारच्या प्रवासाचे वाहन आहे व त्यास राज ठाकरे यांनी विरोध केला आहे.
– राज ठाकरे म्हंजे काय रे भाऊ?
– छे बुवा, तू तर फारच प्रश्न विचारतोस! अरे, स्मार्ट सिटी म्हंजे एक प्रकारचे असे शहर असते, की जे वायफाय असते.
– म्हंजे शंभर कोटी रुपयांतून सर्व नागरिकांस मोफत डेटा- प्याक मिळणार..! अरेरे! म्हंजे स्मार्ट सिटीमध्ये फोर-जी गर्ल नसणार का रे भाऊ ! अरेरे अरेरे!!
– अरे, नव्हे! वायफायमुळे नागरिकांस माहितीचा महामार्ग उपलब्ध होणार. त्यांच्या भ्रमणध्वनी यंत्रावर त्यांस माहिती उपलब्ध होणार.
– म्हंजे कोणत्या रस्त्यावर किती खड्डे आहेत, हेही कळणार का रे भाऊ ?
– छे छे! कसे बरे तुला सांगावे? अरे, स्मार्ट सिटी म्हंजे एक प्रकारचे असे शहर असते, की जिथे रस्त्यांवर व महामार्गावर खड्डे नसतात.
– म्हंजे स्मार्ट सिटीमध्ये कंत्राटदार नसतात का रे भाऊ?
– छे बुवा! आता माझ्या मस्तकाची सहस्र शकले होऊन माझ्याच पायाशी पडतील असे मला वाटू लागले आहे! मला असे विविध प्रश्न विचारण्यापेक्षा तू पुण्यास पालिका सभेस का बरे जात नाहीस?
– पालिका सभा म्हंजे काय रे भाऊ ?
– अरे, पालिका सभा म्हणजे जेथे स्मार्ट सिटीबाबत सर्वाना माहिती असते. तू सक्काळ सक्काळी उठून वृत्तपत्रांतून त्या सभांचे इत्थंभूत वृत्तान्त का बरे वाचत नाहीस; ज्या योगे तुला स्मार्ट सिटी म्हंजे काय ते समजेल.
– परंतु भाऊ, मी सक्काळ सक्काळी उठून स्मार्ट सिटीबाबतचे इथ्.. इथ्. इथ्थंभूत वृत्तान्त वाचले आहेत.
– मग सांग बरे, तुला सक्काळ सक्काळी वाचून स्मार्ट सिटीबद्दल काय समजले?
– भाऊ, मला स्मार्ट सिटीबद्दल एवढेच समजले आहे, की स्मार्ट सिटी म्हणजे एक अगडबंब हत्ती आहे व त्याकडे पाहणारांच्या हाती पांढरी काठी आहे!
– आँ? हत्ती? पांढरी काठी? म्हंजे रे काय?
– अरे, ते महत्त्वाचे नाही! हत्ती शंभर कोटींचा आहे हे सर्वात जास्त महत्त्वाचे आहे. समजले का तुला?
– छे बुवा! मला तर काहीच समजेनासे झाले आहे. खरेच, स्मार्ट सिटी म्हंजे असते तरी काय रे भाऊ?
अप्पा बळवंत – balwantappa@gmail.com