बीबीसीचे वरिष्ठ पत्रकार ग्रॅहम टर्नर यांना १९७६ मध्ये दिलेल्या मुलाखतीत बाबा आमटे सांगतात- ‘‘एका उच्चभ्रू जमीनदाराच्या मुलाचं आयुष्य मी जगत होतो. लहान असूनही मला कायम मानाची, अदबीची वागणूक मिळत असे. लहानपणी जेव्हा मी बलगाडीतून जात असे तेव्हा एकजण बलगाडीसमोर धावत असायचा.. पुढे वर्दी द्यायला- की कोणीतरी महत्त्वाची व्यक्ती येते आहे! मला फक्त उच्चपदस्थ सरकारी अधिकाऱ्यांच्या वा घरची जहागीरदारी असणाऱ्या मुलांसोबतच खेळण्याची परवानगी होती. जेव्हा जेव्हा मी तथाकथित खालच्या जातीच्या मुलांशी संवाद साधण्याचा किंवा खेळण्याचा प्रयत्न करत असे तेव्हा तेव्हा मला तसं न करण्याची ताकीद देण्यात येत असे. प्रसंगी मारही पडत असे.’’ बाबा पुढे म्हणतात, ‘‘माझ्यासारख्या सुखवस्तू, उच्चभ्रू घरांमध्ये त्या काळात निष्ठुरता इतकी ठासून भरली होती, की या जगापेक्षा वेगळं इतर काही दिसूच नये म्हणून कडक र्निबध घातले जायचे. पण माझं मन या सगळ्याविरुद्ध बंड करून उठू लागलं. माझी अशी बंडखोरी पाहून माझे वडील बापूजी एकदा खूप व्यथित होऊन म्हणाले, की तू जन्माला आलाच नसता तर बरं झालं असतं!’’
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा
