सूडगंमत!

जोई कर्न या हॉलीवूडच्या दुसऱ्या फळीच्या अभिनेत्याने नुकताच ‘बिग बेअर’ नावाचा सिनेमा बनविला आहे. हा चित्रपट नवस्त्रीवादविरोधी विचारांच्या लाटेतून तयार आलेल्या बडी मूव्हीजसारखाच (हॅन्गओव्हरपासून किती विनोदी सिनेमा यात भरतील) काम करतो. यात स्त्रियांविषयी फारसे अनुद्गार नसले, तरी स्त्रीस्वातंत्र्याच्या, मतांच्या विरोधात सक्रिय राहणारे बरेच मुद्दे आहेत. ज्यांचा वापर करून हा पुरुषी सूडगमतीचा सिनेमा पाहणीय बनला आहे. कारण कथानक योग्यरीत्या फिरवून यातल्या सुडाला वेगळ्या परिमाणावर न्यायचे दिग्दर्शकाचे प्रयत्न दिसतात.

चित्रपटाला सुरुवात होते आठवडय़ाच्या दोन दिवसांच्या सुट्टीत एका बॅचलर पार्टीसाठी जो (जोई कर्न) याचे बिग बेअर नामक प्रांतात येण्याने. जो याचे दोन आठवडय़ांनी लग्न होणार असल्यामुळे इतर तीन मित्रांसाठी त्याने ही पार्टी आयोजित केलेली असते. मित्र बिग बेअरमधील घरामध्ये आधीच पोहोचून त्याच्या येण्याची वाट पाहत असतात. मद्य आणि केवळ नृत्य मनोरंजनासाठी मदनिका या ऐवजासह ते सज्ज असतात. यातील एकाला पत्नीने सोडून दिलेले असते आणि इतर दोघे सडाफटिंगसारखे आयुष्य जगत असतात. मद्य, ड्रग्ज आणि मौजमजेच्या दृष्टीने ते जो याच्या पार्टीत सहभागी झालेले असतात.

जो तेथे येऊन त्यांना आपले लग्न नुकतेच मोडल्याचे आणि प्रेयसीने आपल्याला दुसऱ्या व्यक्तीसाठी सोडून दिल्याचे जाहीर करतो आणि सर्वाच्या आनंदामध्ये व्यत्यय येतो. आता यातील आगाऊ आणि बेफिकिरी मित्र जो याला मदत करण्यासाठी रातोरात एक प्लान आखतो. ज्या व्यक्तीमुळे जो याचे लग्न मोडले, त्याचे लॉस एन्जेलिसमधून अपहरण करून बिग बेअरमधल्या तळघरात कोंबतो.

जो याच्यासह इतर दोघे पांढरपेशी-पापभीरू मित्र या प्रकाराने घाबरतात. पण अपहरण केल्या गेलेल्या व्यक्तीबाबत जो याच्या मनातील मत्सर आणि द्वेष नव्याने जन्म घते. अपहरण केलेल्या व्यक्तीकडून जो आपल्या प्रेयसीशी नातेसंबंघातील अनेक गोष्टी जाणतो. मित्रांच्या कृत्यातील गु्न्हा विसरून तोही मग बंदूक घेऊन सुडाच्या नव्या वाटेवर निघतो. तेथे त्याला आपल्याला टाकून दिलेल्या प्रेयसीच्या मतांची आणि स्वातंत्र्याची जाणीव होण्याची शक्यता तयार होते. कुठला मार्ग स्वीकारावा हाच त्याच्यासमोरचा मुख्य प्रश्न असतो.

या चित्रपटाचे पाहणीय वैशिष्टय़ म्हणजे विनोदी बडी मूव्हीवरून सूडपट आणि तिथून थरारपटाच्या वाटेवर तो जातो. हा सरधोपट अपहरणपटही नाही आणि मित्रांच्या नुसत्याच गमतीजमती दाखविण्यावर त्याचा भर नाही. इथल्या सर्वच व्यक्तिरेखा परिपूर्ण मनोरंजक आहेत.  चित्रपटातील ज्या स्त्रीवरून झगडा आणि विनोदाचे चक्र फिरते, तीच अत्यंत त्रोटकपणे दाखविली जाते. कारण सगळा भागच तिच्याविषयीच्या प्रत्यक्ष-अप्रत्यक्ष अनादराचा आहे. दिग्दर्शक आणि मुख्य अभिनेता जोइ कर्न याचा हा प्रयत्न वाखाणला जाईल यात शंका नाही. नवस्त्रीवादी सिनेमांच्या सध्याच्या एकसुरी प्रवाहात त्याचे विचार घुसळणीकरिता तरी असणे महत्त्वपूर्ण आहे.