आठवणींच्या किल्ल्यात डोकावताना..

किल्लेदार
‘किल्ला’ चित्रपटाची भिस्त ही त्यात चिन्मयची भूमिका साकारणाऱ्या अर्चित देवधरसह पाच मुलांवर आहे. ‘भूतनाथ रिटर्न्‍स’ चित्रपटामुळे घराघरांत पोहोचलेल्या राष्ट्रीय पुरस्कार विजेत्या पार्थ भालेरावने यात बंडय़ाची भूमिका साकारली आहे. गौरीश गावडे, स्वानंद रायकर आणि अथर्व उपासनी हे आणखी तीन नवे बालकलाकार या चित्रपटाने दिले आहेत.
चिन्मय प्रेक्षकांना आवडेल का याचीच उत्सुकता?- अर्चित देवधर
‘किल्ला’ची सुरुवात झाली तेव्हा आम्ही पाचही जण एकमेकांना ओळखत नव्हतो तेव्हापासून ते आत्ता आमच्यात इतकी घट्ट मैत्री आहे इथपर्यंत आमचा प्रवास झाला. त्यामुळे चित्रपटात आमची ही मैत्री आहे ती लोकांना कशी वाटेल, चिन्मयची भूमिका आवडेल का? याबद्दल जास्त उत्सुकता वाटते आहे. मी साकारलेला चिन्मय हा आईची बदली झाली असल्याने पुण्याहून गुहागरला आला आहे. आता गुहागर खूप चांगलं विकसित झालं आहे. मात्र चित्रपटातला काळ हा १९९० चा असल्याने तेव्हा ते बऱ्यापैकी खेडेगाव होतं. त्यामुळे चिन्मयला तिथे जमवून घेणं अवघड जातं आहे. तिथे शाळेत त्याला हे चौघं भेटतात. ते बऱ्यापैकी टवाळकी करणारे असे आहेत. चिन्मयला कुठेतरी त्यांच्याबरोबर राहणं आवडायला लागतं. त्यांच्या संगतीत राहून कुठेतरी तो ते करत असलेल्या सगळ्या गोष्टींची मजा घ्यायला लागतो, मात्र तो टवाळकी करत नाही. तो त्याचा स्वभाव नाही.
बंडय़ा कळत-नकळत चिन्याला खूप शिकवून जातो – पार्थ भालेराव
मुळात, आम्ही अगदी मैत्रीमैत्रीतच हा चित्रपट केला. अविनाश दादाची पद्धतही अशी होती की तो कधीच आम्हाला ओरडला नाही. कितीही रिटेक्स घ्यावे लागले तरी तो कधी चिडला नाही. त्यामुळे सहज पद्धतीने काम करताना मजा आली. मी जी बंडय़ाची व्यक्तिरेखा साकारली आहे तो वाह्य़ात गेलेला मुलगा आहे. आईवडील नाही, काकाच्या जरबेत असा वाढलेला बंडय़ा बाहेर बंडखोर आहे. त्यांच्या चांडाळचौकडीत नाही म्हणायला ‘युवराज’ हा त्याचा बॉस आहे. प्रत्यक्षात, युवराजला मोठेपणा देत आपल्याला हवं ते करून घेणारी अशी बंडय़ाची व्यक्तिरेखा आहे. बंडय़ाच्या सहज वागण्यातून कळत-नकळत तो चिन्मयला बऱ्याच गोष्टी शिकवून जातो, अशी वेगळी व्यक्तिरेखा आहे. पण आमच्या पाचही जणांत मला आवडलेली व्यक्तिरेखा कोणती, असं विचारलं तर ‘चिन्मय काळे’ हेच माझं उत्तर आहे.
आम्ही सेटवर होतो तसंच पडद्यावर दिसलो – स्वानंद रायकर
मी यांच्यात एकदम नवीन आहे. याआधी मी कधीच काम के लेलं नाही. शाळेत ऑडिशन झाली आणि त्यात माझी निवड झाली. मात्र आपण एखादा चित्रपट करतो आहोत.. असं काही मोठं मला वाटलंच नाही इतक्या खेळीमेळीने आमच्याकडून काम करून घेतलं. त्यामुळे आम्ही सेटवर जसे खेळत होतो तसंच ते चित्रपटातही दिसतं.
बदली म्हणून आलो – अथर्व उपासनी
पार्थ आणि मी एकमेकांना ओळखतो. आम्ही एकत्र काम केलेलं आहे. या चित्रपटात माझ्याआधी दुसराच मुलगा होता. पण ऐनवेळी त्याला शक्य झालं नाही म्हणून मग आणखी एका वेगळ्या मुलाला सांगितलं गेलं. त्यालाही ऐनवेळी अडचण आल्यानंतर मग पार्थने माझं नाव सुचवलं, मी अविनाशदादाबरोबर काम केलं होतं, त्यामुळे माझी निवडही झाली..
आम्ही जे खऱ्या आयुष्यात आहोत तेच चित्रपटातही केलं – गौरीश गावडे
मी युवराजची भूमिका केली आहे. चित्रपटात जो यांच्या ग्रुपमध्ये ‘डॉन’ आहे. तो स्वत:ही वाया गेलेला आहे आणि दुसऱ्यांनाही वाया घालवत असतो. आम्ही खऱ्या आयुष्यात आहोत तसंच आम्ही चित्रपटातही वागलो, त्यामुळे ते सोपं झालं..

सशक्त कथा सांगणारे तरुण दिग्दर्शक वाढतायत -अमृता सुभाष
खूप व्यक्तींना आपली स्वत:ची गोष्ट सांगायची आहे आणि कुठलीही तडजोड न करता ती सांगायची आहे. म्हणजे स्वत:ची वेगळी, विलक्षण गोष्ट सांगू इच्छिणारे तरुण दिग्दर्शक येत आहेत ही सध्याची सर्वात चांगली गोष्ट मराठी चित्रपटांकडे आहे. त्यामुळे संहिता खूप सशक्त येताहेत आपल्याकडे. नवनवीन कथा मांडणारे दिग्दर्शक मराठीत असल्याने वेगळ्या प्रकारच्या, स्ट्राँग व्यक्तिरेखा निर्माण होत आहेत आणि आम्हा कलाकारांसाठी ही पर्वणी ठरते आहे.

‘किल्ला’ असाधारण चित्रपट -निखिल साने, एस्सेल व्हिजन
‘किल्ला’ चित्रपट हा त्याच्या वेगळ्या दृश्यमांडणीमुळे अतिशय सुंदर आणि असाधारण असा चित्रपट झाला आहे. हा चित्रपट इतर कुठल्याही भाषेत अविनाशने केला असता तरी त्याला तितकाच चांगला प्रतिसाद मिळाला असता इतक्या चांगल्या पद्धतीने आणि तपशिलासह तो तयार केला गेला आहे. या चित्रपटातला जो मुलगा आहे त्याचं स्वत:च्या अनुभवातून समृद्ध होत जाणं हा या चित्रपटाचा एक वेगळा पैलू ठरणार आहे. मराठीमध्ये आत्ताचे तरुण दिग्दर्शक आहेत त्यांनी त्यांच्या परिसरातील कथा लोकांसमोर आणण्याचा प्रयत्न केला आहे. ‘फँड्री’, ‘ख्वाडा’सारख्या चित्रपटांमुळे वेगवेगळी संस्कृती, कथा आपल्याकडे येत आहेत आणि यामुळे मराठी चित्रपटविश्व अधिक समृद्ध, व्यापक होतंय.

‘किल्ला’ चित्रपटाच्या निमित्ताने एकत्र आलेली पुण्याची ही पाच मुलं, अभिनेत्री अमृता सुभाष आणि या सगळ्यांची मोट एकत्र बांधणारा दिग्दर्शक अविनाश अरुण, निर्माते निखिल साने यांना प्रसिद्धी कार्यक्रमांच्या निमित्ताने  एक्स्प्रेस टॉवर्सच्या हिरवळीवर एकत्रित आणणारा हा क्षण ‘सेल्फी’त टिपून घेण्याचा मोह आवरला नाही.  छाया: केविन डिसूझा