दिग्दर्शक हबीब फैसल यांचा ‘दावत-ए-इश्क’ हा तिसरा चित्रपट असला आणि आकर्षक शीर्षक चित्रपटाला दिले असले तरी अनिष्ट हुंडा प्रथेला स्पर्श करण्यापलीकडे प्रेमकथापट साकारण्यात दिग्दर्शक अपयशी ठरला आहे. अर्थात फक्त परिणिती चोप्रासाठी ही बेचव प्रेमकथा पचविता येऊ शकते. 
विवाह जुळविणाऱ्या वेबसाइटमार्फत श्रीमंत मुलगा पाहून लग्न करायचे आणि नंतर त्याला ४९८ अ या कलमाचा आधार घेऊन फसवायचे आणि समाजातील हुंडा मागणाऱ्या वरपक्षाच्या लोकांना धडा शिकवून पैसे घेऊन अमेरिकेत जायचे अशी योजना ती आखते. पापभीरू वृत्तीचे गुल्लूचे वडील ही योजना धुडकावून लावतात; परंतु नंतर तयार होतात आणि मग ते दोघे लखनौला जाऊन पोहोचतात. तिथे ही योजना यशस्वी होते की नाही, यावर हा चित्रपट बेतलेला आहे.
गुल्लू लखनौला पोहोचल्यावर वरसंशोधन करताना तिची भेट तारीक हैदरशी होते. लखनौमधील सुप्रसिद्ध कबाब आणि बिर्याणीचे हॉटेल असलेला तारीक गुल्लूच्या प्रेमात पडतो. विवाहालाही त्याची संमती आहे. तीन-चार दिवसांच्या सहवासाने गुलरेझही तारीकच्या प्रेमात पडते. केवळ नायकाचे बिर्याणी-कबाबचे हॉटेल आहे एवढय़ावरून नायिका त्याच्या प्रेमात पडते असे दाखविले असावे असे शीर्षकावरून प्रेक्षकाला वाटू शकते. परंतु चित्रपटाचा मूळ विषय हुंडाप्रथा कशी चुकीची असते हा आहे. मात्र लेखक-दिग्दर्शकाने गुलरेझच्या वडिलांची व्यक्तिरेखा सोडली तर नायक-नायिकेच्या व्यक्तिरेखा तद्दन खोटय़ा वाटाव्यात अशा रंगवल्या आहेत. लखनौमध्ये हॉटेलचा मालक असलेल्या नायकाला नायिका व तिच्या वडिलांच्या फसवेगिरीबद्दल पुसटशी शंकाही येत नाही असे दाखविणे हास्यास्पद म्हणावे लागेल. सर्व प्रमुख व्यक्तिरेखांचे लेखन बॉलीवूडच्या तद्दन खोटय़ा व तकलादू धारणेनुसार केले आहे. परिणिती चोप्राने आधुनिक विचारांची मुस्लीम तरुणी उत्तम साकारली आहे. चित्रपटाची पटकथा अशा पद्धतीने उलगडत जाते की प्रेक्षक फारसा गुंतणार नाही. त्यामुळे हा एक टाईमपास चित्रपट आहे. शीर्षकानुसार चित्रपट चटकदार नाही. त्यामुळे ही प्रेमकथा बेचव ठरते.
दावत-ए-इश्क
निर्माता- आदित्य चोप्रा
लेखक-दिग्दर्शक- हबीब फैसल
संगीत- साजिद-वाजिद
कलावंत- आदित्य रॉय कपूर, परिणिती चोप्रा, अनुपम खेर, सुमित गड्डी, करण वाही व अन्य.
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा
