नुकत्याच प्रदर्शित झालेल्या ‘झोंबिवली’ या मराठी चित्रपटाला प्रेक्षकांनी अक्षरश: डोक्यावर घेतलं आहे. टाळेबंदीत चित्रित झालेला हा चित्रपट त्याच्या विषयामुळे पहिल्यापासूनच चर्चेचा विषय ठरला आहे. मराठीतील पहिलावहिला झॉम्बीपट म्हणून नोंद झालेला हा चित्रपट विनोदी भयकथांच्या धाटणीतला आहे. डोंबिवली शहरात झॉम्बींना आणण्याची ही कथाकल्पना नेमकी डोक्यात आली तरी कशी?, इथपासून झॉम्बी आहेत हे प्रेक्षकांना साभिनय पटवण्याची करामत दिग्दर्शक आणि कलाकारांनी कशी साधली?, याविषयी ‘झोंबिवली’च्या टीमबरोबर ‘लोकसत्ता’ कार्यालयात खुमासदार गप्पा रंगल्या..
‘झोंबिवली’ हा चित्रपट २६ जानेवारीला अखेर प्रदर्शित झाला आणि आत्तापर्यंत चित्रपटाची वाट पाहणाऱ्या प्रेक्षकांनी या देशी झॉम्बींना पाहण्यासाठी एकच गर्दी केली. आदित्य सरपोतदार दिग्दर्शित ‘झोंबिवली’ चित्रपटात अभिनेता अमेय वाघ, वैदेही परशुरामी आणि ललित प्रभाकर हे प्रमुख भूमिकेत आहेत. एक वेगळा विषय आणि तरुण कलाकारांना एकत्र आणत हा झॉम्बीपट साकारणं तेही टाळेबंदीच्या काळात हे एक वेगळंच आव्हान होतं, असं दिग्दर्शक आदित्य सरपोतदार यांनी स्पष्ट केलं. ‘‘झॉम्बींची भीती प्रेक्षकांच्या गळी उतरवणे हे या तीन पात्रांच्या प्रतिक्रियेवरच अवलंबून होते, कारण त्यात झॉम्बी म्हणजे काय?, हे समजावून देण्यापासून चित्रपटाच्या कथेची सुरुवात होते. त्यामुळे यातला कथाभागही आकर्षित करणारा होताच आणि जोडीला अमेय, ललित, वैदेही सारखे तरुण आणि लोकप्रिय कलाकारांच्या निवडीमुळे त्यांचे चाहतेही चित्रपट पाहण्यासाठी येणार याची पूर्ण खात्री होती’’, अशी मिश्कील टिप्पणीही आदित्य यांनी केली.
‘झोंबिवली’ नावामागची गंमत परदेशातील चित्रपटांमध्ये आपण झॉम्बी पाहिले आहेत, हिंदूीतही एखाद-दोनदा हा विषय पाहिला गेला. आता मराठीत झॉम्बींची कथा आणायची असेल तर ती कशा पध्दतीने येईल?, याचा आम्ही विचार केला. डोंबिवलीत झॉम्बी आणण्याची संकल्पना आमचा डोिबवलीतील एक मित्र महेश अय्यर याची आहे, असे दिग्दर्शक आदित्य सरपोतदार यांनी सांगितले. मात्र या नावावरून सुरुवातीलाच झालेली शाब्दिक झोंबाझोंबीची गंमतही त्यांनी सांगितली. ते पुढे म्हणाले, ‘‘डोंबिवलीत घडणारी झॉम्बीची कथा म्हणून त्याचे नाव झोंबिवली ठेवण्यात आले खरे.. मात्र डोंबिवलीतील काही राजकीय, सामाजिक कार्यकर्त्यांनी याला विरोध करायला सुरुवात केली आणि काही धमकीवजा फोनही यायला लागले की तुमच्यामुळे डोंबिवलीचे नाव खराब होईल. आमच्या शहराला लोक झोंबिवली म्हणून ओळखायला लागतील, अशा पध्दतीचा विरोध झाला. तेव्हा मी म्हटलं अरे!..हा सिनेमा आहे. त्याला किती गंभीरपणाने घ्यायचं हे तुम्हीच ठरवा. जर नाही आवडला चित्रपट तर लोक ठरवतील ते. अर्थात हे सगळं चित्रीकरणादरम्यान आणि त्याच्याही आधी घडलं. पण चित्रपटाचा ट्रेलर आणि गाणी आली तेव्हा खरंतर डोबिंवलीकरांनीच ते उचलून धरलं. त्यामुळे आमचाही आत्मविश्वास वाढला. या सगळय़ा गोंधळामुळे पूर्ण चित्रीकरण डोंबिवलीत करता आलं नाही, मात्र विरोध मावळल्यावर आम्ही डोंबिवलीत काही ठिकाणी चित्रीकरण केलं. बरंचसं चित्रीकरण हे लातूरमध्ये डोंबिवलीचा सेट लावून करावं लागलं, अशी माहिती आदित्य यांनी दिली.
कलाकारांची भूमिका
‘‘मी झॉम्बी चित्रपट कधीच पाहिले नाहीत. मला मुळात भीती वाटते, त्यामुळे हा चित्रपट करताना मुळातच झॉम्बी काय हे समजून घ्यावं लागलं. डोळे बंद करून, पळवत पळवत अनेक प्रकारे अखेर मी झॉम्बीपट पाहिले आणि हा विषय समजून घेतला’’, अशी कबुली चित्रपटात धाडसी नायिकेची व्यक्तिरेखा साकारणाऱ्या अभिनेत्री वैदेही परशुरामीने दिली. तर आदित्यबरोबर मी ‘द रायकर केस’ ही वेबमालिका केली होती, त्यामुळे परत एका वेगळय़ा भूमिकेतून त्याने दिग्दर्शित केलेल्या चित्रपटातून मी दिसतो आहे, असे अभिनेता ललित प्रभाकरने सांगितले. तर या चित्रपटात अभिनेता अमेय वाघच्या व्यक्तिरेखेचे नाव सुधीर जोशी असे आहे. ‘‘आपल्या सर्वानाच ज्येष्ठ अभिनेते सुधीर जोशी यांच्याबद्दल माहिती आहे. त्यांनी अनेक विनोदी चित्रपट केले. अगदी ‘अशी ही बनवाबनवी’तील त्यांचे काम अजरामरच आहे. त्यामुळे एक मानवंदना म्हणून हे नाव माझ्या पात्राला देण्यात आले आहे’’, असे अमेयने सांगितले. ‘‘हा चित्रपट विनोदी भयपट आहे त्यामुळे विनोदाचा भाग माझ्याकडे आहे आणि भयाचा भाग झॉम्बींकडे आहे’’, अशा मार्मिक शब्दांत त्याने आपली चित्रपटातील भूमिका स्पष्ट केली.
झॉम्बीच्या ऑडिशनपासून शिव्यांपर्यंत..
‘‘तरुणांच्या नजरेतला आणि त्यांच्यासाठीच बनवलेला हा चित्रपट असल्याने त्यांना बघायला आवडणारे चेहरे कोणते आहेत?, या विचाराने ललित, वैदेही आणि अमेयची निवड झाली’’, असे आदित्य यांनी सांगितले. टाळेबंदीनंतर काहीतरी करायचे? नवे, वेगळे या हिशोबाने हा चमू एकत्र आला. चित्रपटाचा बराचसा भाग हा झॉम्बीवर चित्रित झालेला असल्याने त्यांच्या मेकअपपासून ते चित्रीकरणापर्यंत बरीच धांदल असायची. चित्रीकरण पूर्ण झाल्यानंतर झॉम्बी साकारणारे कलाकार त्याच अवतारात कुठे झाडाखाली बसलेले असायचे, कुणी एका कोपऱ्यात पथारी पसरून जेवायला बसायचे, कोणी असेच गप्पा मारत फिरायचे. हे सगळं चित्रच गमतीशीर होतं, मात्र या अवतारात फार लांब जाऊ नका. तुम्ही गावकऱ्यांना घाबरवाल, ही तंबीही द्यावी लागायची. करोनाकाळ असल्याने एखाद्याच्या इमारतीत करोना रुग्ण सापडला की इमारत सील केली जायची. मग हे झॉम्बी येणार कसे? अनेकदा डमी घेऊन चित्रीकरण करावे लागले, ते आल्यावर नंतर काही भाग पुन्हा चित्रित केले जायचे. कारण मुळातच झॉम्बींसाठी आम्ही ऑडिशन घेऊन नाटकातील कलाकारांची निवड केली होती, असे त्यांनी सांगितले. झॉम्बींसाठी कमीतकमी हजारजणांची ऑडिशन घेतल्यावर दोनशे-तीनशे कलाकारांची निवड झाली त्यावेळची गंमतही आदित्य आणि ललित यांनी सांगितली. ‘ऑडिशनसाठी आलेल्यांनाही झॉम्बी काय हे माहिती नव्हते, त्यामुळे प्रत्येकजण काही ना काही विचित्र वेशभूषा करून आले होते. एकाने तर डायनोसॉरची वेशभूषा केली होती. त्यात चित्रीकरण पाहायला येणाऱ्या मंडळींनाही झॉम्बी माहिती नसल्याने तेही मध्येच घाबरत होते. सेटवरती सगळे झॉम्बींच्या वेशातील कलाकार सामान्यांसारखे वावरायला लागल्यावरही आम्हाला हसू यायचे, कारण आम्ही चित्रित करत होतो त्याच्या अगदी विरुध्द ते दृश्यं असायचं आणि ते पाहून एकच हशा पिकायचा, असं आदित्य यांनी सांगितलं. तर शिव्यांच्या बाबतीत ललित प्रभाकरने दाखवलेल्या कल्पकतेबाबत खुद्द सेन्सॉर सदस्यांकडून कशा पद्धतीने त्याचे कौतुक झाले याचाही किस्सा दिग्दर्शकाने सांगितला. ललितने यात वस्तीतील जग्गूची भूमिका साकारली आहे. त्याच्या तोंडी शिव्या आल्या नाहीत तर ते पात्र उठून दिसणार नाही, शेवटी ललितने स्वत:च काही कल्पक शिव्या शोधून काढल्या. हे शब्द असे होते की सेन्सॉर सदस्यांनाही त्याला कात्री लावता आली नाही. हा अनुभव सेन्सॉर सदस्यांनाही नवा होता आणि दिग्दर्शक म्हणून आपल्यासाठीही हा आश्चर्यजनक अनुभव होता, असे आदित्य यांनी सांगितले.
