जन्या : चलते-चलते यूँ ही रूक जाता हूँ मैं. बैठे-बैठे यूँ ही खो जाता हूँ मैं. क्या यही प्यार है ? मन्या : नाही भावा! हा अशक्तपणा आहे. तू चवनप्राश खात जा!