मुंबई ते लॉस एंजलिस या शहरांमधल्या अंतराचा (नॉटिकल किंवा सागरी मैलांतला) आकडा आहे हा : ८६८८. तो आकडा, हेच एका प्रदर्शनाचं नाव आहे. आणि ते प्रदर्शन जिथं भरलंय, त्या कलादालनाचं नाव ‘प्रोजेक्ट ८८’. कुलाब्याला अग्निशमन दलापासच्या बसस्टॉपवरून ‘मुकेश मिलची गल्ली’ म्हणून ओळखल्या जाणाऱ्या नारायण आत्माराम सावंत मार्गावर, महापालिका शाळेसमोरच्या ‘बीएमपी बिल्डिंग’मध्ये हे गोदामवजा मोठ्ठं कलादालन आहे. यंदाच्या प्रदर्शनात १२ चित्रकार/ शिल्पकार/ मांडणशिल्पकारांचा सहभाग आहे आणि त्याच्या वैचारिक नियोजनाची (क्युरेटिंग) जबाबदारी डायना कॅम्प्बेल बिटान्कोर्त यांनी पार पाडली आहे. अनेकदा अशा विचारनियोजित प्रदर्शनांतून ‘क्युरेटर’ काही तरी वेगळं सांगताहेत आणि कलावंत मंडळी त्यांना हवं ते करताहेत, असा अनुभव प्रेक्षकाला येत असतो; कारण दृश्यकलेतल्या कलाकृती वैचारिक नियोजनातून मांडण्यासाठी आधी दृश्यातही विचार होऊ शकतो हे मान्य करायला हवं, याची कल्पनाच नसल्यासारखं काम अनेक क्युरेटर करत असतात! हे प्रदर्शन मात्र त्याला अपवाद ठरावं. इथं पृथ्वीच्या बरोब्बर एकमेकांपासून विरुद्ध आणि उलटय़ा टोकांवरली दोन शहरं- गोलाच्या या आणि त्या बाजूंना असूनही प्रत्येक शहरानं टिकवलेलं गुरुत्वाकर्षण, तरीही फक्त त्याच शहरापुरते मर्यादित न राहिलेले -म्हणजे एक प्रकारे गुरुत्वाकर्षण झुगारणारे- कलावंत आणि इथं, आत्ता त्यांनी घडवलेल्या ‘गुरुत्वाकर्षण स्वीकारणाऱ्या किंवा नाकारणाऱ्या’ किंवा व्यापक अर्थानं ‘दोन्ही टोकं पाहणाऱ्या’ कलाकृती, असा विचार या प्रदर्शनामागे आहे. म्हणजे काय आहे?
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा