मुंबईतील वास्तव म्हणजे इथे जशी ताऱ्यांची झगमगती दुनिया आहे तशीच कष्टाने आपला उदरनिर्वाह करणाऱ्यांची संख्याही इथे खूप मोठी आहे. एकीकडे गगनचुंबी इमारती आहेत तर दुसरीकडे मोठ्याप्रमाणावर पसरलेली झोपडपट्टी देखील आहे. हा विरोधाभास कायम असला तरीही प्रत्येक मुंबईकराला मुंबई ही आपली वाटते. तिथे आपल्या स्वप्नांसाठी धडपडणारे खूपजण आहेत. झोडपट्टीतील आपल्या परिस्थितीवर मात करून मोठं होण्याची स्वप्न अनेकजण बघत आहेत. अशीच एक कहाणी आहे मुंबईतील गोवंडीच्या मुस्लिम वस्तीत १० बाय १०च्या खोलीत राहणाऱ्या सानियाची. अकरावीमध्ये शिकणारी सानिया रॅपमधून समाजाचे प्रश्न सर्वांसमोर मांडत आहे. चला तर मग पाहुयात सानियाने मांडलेले प्रश्न…
रॅप म्हटलं की साहजिकच एखाद्या मुलाचा चेहरा आपल्या डोळ्यासमोर येतो. पण १५ वर्षाची सानिया जेव्हा रॅप करते तेव्हा सर्वच तिचं कौतुक करतात. आधी आपल्या समस्या मांडायच्या असतील तर वृत्तपत्र, मासिके, नियतकालिकं, वृत्तवाहिन्या अशी माध्यमं होती. पण आजची पिढी आपल्या समस्या मांडण्यासाठी या आणि नव्या समाजमाध्यमांचा अगदी उत्तम वापर करत असल्याचं दिसतंय.