वासनेसाठी पवित्र नात्याचा विसर, भरोसा सेलमध्ये सुटला नाजूक गुंता

दोघांचेही लग्नाचे वय झाले. सोनालीला बघायला स्थळ येत होते. परंतु, ती काहीही कारण सांगून टाळाटाळ करीत होती. तिला आशीषशी सोबतच राहायचे होते. पण समाजमान्यता नसल्यामुळे दोघांचाही नाईलाज झाला. त्याने सोनालीला लग्न करण्यासाठी प्रोत्साहन दिले. परंतु, प्रेमसंबंध कायम ठेवण्याचा निर्णय घेतला. आश्रम शाळेवर शिक्षक असलेल्या विलासशी सोनालीचे लग्न झाले. उच्चशिक्षित सोनालीने मनाला आवर घालून संसार सुरू केला. तिला एक गोंडस मुलगा झाला. यादरम्यान, आशीष नाशिकमध्ये नोकरीला लागला. तो सोनालीला भेटायला तिच्या पतीच्या घरी येऊ लागला. दोघांच्या भेटी पुन्हा वाढल्या. मात्र, दोघेही नात्याने बहीण-भाऊ असल्यामुळे पती व सासरच्यांनी कधीही संशय घेतला नाही.

प्रेमसंबंधाची पतीला लागली कुणकुण

विलास आणि सोनालीचा वाद झाल्यानंतर ती माहेरी न जाता थेट आशीषकडे नाशिकला निघून जात होती. मग कुटुंबीय पती-पत्नीतील वाद मिटवून तिला सासरी पाठवत होते. तसेच उन्हाळ्याच्या सुटीतही ती माहेरी न जाता मुलासह आशीषच्या घरी जात होती. पत्नी व मुलाला आणायला आशीषच्या घरी गेलेल्या विलासला दोघांच्या प्रेमसंबंधाची कुणकुण लागली. मात्र, दोघांनीही प्रेमसंबंधाबाबत नकार देऊन वेळ मारून नेली.

समुपदेशनातून निघाला मार्ग

आशीष आणि सोनालीची तक्रार विलासने भरोसा सेलमध्ये केली. पोलीस निरीक्षक सीमा सुर्वे यांनी तिघांनाही बोलावून घेतले. समुपदेशक समिधा इंगळे यांनी आशीष व सोनालीशी चर्चा केली. सोनालीला संसार, मुलगा व पतीबाबत समुपदेशन केले. तसेच आशीषलाही स्वतःचे भविष्य आणि समाजातील बदनामी याबाबत समजूत घातली. शेवटी सोनालीने पतीसह कोणत्याही तक्रारीविना संसार करण्याची तयारी दर्शवली तर अविवाहित आशीषनेही मामाच्या मुलीशी लग्न करण्याचा निर्णय घेतला. अशाप्रकारे पोलिसांनी नात्यातील नाजूक गुंता सोडवला.