आपल्या परिसंस्थेत प्रत्येक जलचर काही विशिष्ट भूमिका बजावतो. जलचरांमुळे पोषणद्रव्यांचे पुनर्चक्रीकरण होते, पाणी शुद्ध होते, पाण्यातील अन्नसाखळी आणि अन्नजाळे कार्यरत राहते. त्यांच्या अस्तित्वामुळे आपल्या शाश्वत विकासाची उद्दिष्टे पूर्ण होऊ शकतात, जसे शून्य भूकबळी, दारिद्रय़निर्मूलन, इत्यादी. परंतु मानवाच्या आधुनिक जीवनशैलीमुळे हे सारे संकटात येतात. जलचर म्हटले की आपल्याला केवळ मासे आठवतात, परंतु प्रत्यक्षात निरनिराळय़ा प्रकारचे अनेक प्राणीमात्र नद्या, तलाव, सरोवर, अशा गोडय़ा पाण्यात आणि त्याहून खूप जास्त प्रजाती सागराच्या जास्त क्षारतेच्या आणि खाडीच्या निमखाऱ्या पाण्यात राहतात. सागरी सस्तन, सरीसृप, पाणथळ जागेतले पक्षी, तसेच सागरी परिसंस्थेवर अवलंबून असणारे पक्षी, इत्यादी पृष्ठवंशीय आणि इतर अगणित अपृष्ठवंशीय जसे, रंध्री, आंतरगुही, वलयी, संधिपाद, मृदुकाय, कंटकीचर्मी, काही प्रकारचे कीटक अशा बहुतेक सर्वच प्राणीसंघांचे सभासद पाण्यात सुखेनैव संचार करतात. पण माणसाने त्यांना सळो की पळो केले आहे. जगण्यासाठी आवश्यक असलेली सुरक्षितता नष्ट करण्याचा चंग बांधला आहे. पाण्यात भराव घालणे, कांदळवने नष्ट करणे, प्रदूषके सोडणे, गटाराचे पाणी सोडणे, अणूचाचण्या करणे, कसेही आणि कितीही प्लास्टिक पाण्यात टाकून देणे, अशा अनेक प्रकारचे धोके मानव या जलचरांना सतत देत आला आहे.
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा