उंच टॉवर्स, मोठे रखरखीत रस्ते, चकचकीत मॉल्स अशा इमारतींच्या जंगलात मोकळी मैदाने, उद्याने यांची जागा हळूहळू कमी होऊ लागली. मोठे आवार, परिसरही जाऊन कुटुंबही तीनचार खोल्यांच्या सदनिकेत एकवटले. त्याचवेळी ‘ग्लोकल’ प्रवास सुरू झालेल्या कुटुंबांमध्ये परदेशी श्वान प्रजाती घरातील भाग झाल्या. घरातल्याच सदस्याप्रमाणे श्वानांचाही विचार होऊ लागला. मालकाच्या मनगटावरील घडय़ाळानुसार फिरण्याचे, खेळण्याचे वेळापत्रक श्वानांची दैनंदिनीचा भाग झाला. रोजचा व्यायाम, फिरणे, भरपूर खेळणे हे श्वानआरोग्यासाठी महत्त्वाचे असलेले घटक हळूहळू जीवनशैलीनुसार दुर्लक्षित होऊ लागले आणि त्याचा श्वानांच्या आरोग्यावर दुष्परिणाम दिसू लागले. पाळीव श्वानांसाठी फिरण्याची हक्काची जागा ही गरज झाली आणि त्यातून शहरी आणि निमशहरी भागात ‘पेट पार्क’ची संस्कृती उदयाला आली.
या बातमीसह सर्व प्रीमियम कंटेंट वाचण्यासाठी साइन-इन करा
या बातमीसह सर्व प्रीमियम कंटेंट वाचण्यासाठी साइन-इन करा
Already have an account? Sign in