काव्यजागर करून नामदेव ढसाळ यांना अभिवादन;सेन्सॉर बोर्डाविरोधात अभिनव आंदोलन

‘भाऊच्या धक्क्याला सागरी लाटा टकरा देत आहेत, जरा बंद करशील का तुझा तो गेट वे ऑफ इंडिया’ ही ढसाळ यांची कविता, बर्लिन लिटरेचर फेस्टिव्हलमध्ये ढसाळ यांनी सादर केलेला ‘डोईचा पदर आला खांद्यावरी, भरल्या बाजारी जाईन मी’ हा संत जनाबाई यांचा अभंग अशा आठवणींना उजाळा देण्यात आला.

बहुजनांचे अग्रदूत असलेले ढसाळ हे जागतिक साहित्यिक होते. त्यामुळे त्यांना जातीमध्ये बंदिस्त करणे योग्य होणार नाही, असे सांगून चव्हाण यांनी, ‘ज्यांना सेन्सच नाही असले सेन्साॅर बोर्ड काय कामाचे?’ असा सवाल उपस्थित केला.चंदनशिवे म्हणाले, ‘मराठी साहित्याला बोंबलायची सवय ढसाळ यांनी लावली. मात्र, हेडफोन लावणाऱ्या पिढीला तो बोंबलण्याचा आवाजच ऐकायला येत नाही.’

नामदेव ढसाळ यांच्या कवितांपेक्षाही सध्याच्या चित्रपटांमध्ये असलेले आक्षेपार्ह चित्रीकरण सेन्सॉर बोर्डाला दिसत नाही. शोषित, वंचित आणि कष्टकरी समाजाच्या व्यथा-वेदना मांडताना शिव्यांचा वापर करणाऱ्या ढसाळ यांनी लेखणणीद्वारे फुले, शाहू, आंबेडकरांचे विचार अधोरेखित केले. ‘पद्मश्री’ने गौरविलेल्या सरकारच्याच सेन्साॅर बोर्डाला ढसाळ कोण, असा पडणारा प्रश्न वेदनादायी आहे.- परशुराम वाडेकर, संयोजक, सम्यक साहित्य संमेलन,