शीतयुद्धाच्या काळापासून आपल्या वर्चस्वासाठी तेव्हाच्या प्रगतशील देशांनी आपल्या सन्याबरोबरच त्या त्या प्रदेशातील स्थानिक देशांना हाताशी धरून त्यांना युद्धसामग्री व छुपे युद्धाचे तंत्रज्ञान वितरित केले. हे सगळे प्रामुख्याने अफगाणिस्तान व पाकिस्तानला हाताशी धरून होत होते. नंतर तेलाच्या व्यापारी युद्धाचा इराकमध्ये भडका उडवला गेला. मग तसेच काही इराक, इराण व सीरियात झाले.
हे सगळे होत असताना दहशतवाद्यांचे कारखाने तयार होत होते. पद्धतशीरपणे माथे भडकविण्याचे काम होत होते. त्याची प्रचीती ९/११ च्या अमेरिकेवरील हल्ल्याने आली. महासत्ता असलेल्या अमेरिकेने त्वरित प्रगत तंत्रज्ञानाच्या बळावर आपली सुरक्षा भक्कम केली. बॉम्बस्फोटाचे तंत्रज्ञान सहज उपलब्ध होत गेले. मग सगळ्या जगात ही मालिका सुरू झाली. आखाती देशात सुडाच्या भावनेतून तसेच पंथाच्या वर्चस्वाच्या स्पध्रेतून युद्धसदृश परिस्थिती तयार होत गेली. अमेरिकेने आपल्या आíथक परिस्थितीवरील ताणामुळे या प्रदेशातील आपले बरेचसे सन्य माघारी बोलाविले. त्याला दुसरे एक कारण म्हणजे त्यांची खनिज तेलाची वाढलेली उत्पादन स्वयंपूर्णता! अल-कायदाचा बीमोड होत असताना आयसिसचा भस्मासुर तयार झाला. अल-कायदा, आयसिस व पाकिस्तानातील दहशतवादी संघटना यांना शस्त्रात्रे व युद्धसामग्रीचा पुरवठा होत होता. त्याचे स्रोत या पुढारलेल्या देशांतच आहेत (की आíथक संकटातील रशिया?). मग प्रगत सुरक्षेअभावी हे अतिरेकी अमेरिकेला साथ देणारे युरोपीय देश व पंथ आणि धर्माच्या वादातून आशिया खंडातील देश यांवर हल्ले चढवत आहेत; पण मुळात याला हे प्रगतशील देशच कारणीभूत आहेत. मग एखाद्या हल्ल्याचा निषेध करण्याची तत्परता दाखवली जाते.
या वेळेला तर कहर झाला. फ्रान्सबद्दल सहानुभूतीच्या नावाखाली ठिकठिकाणी फ्रान्सच्या राष्ट्रध्वजाची रोषणाई करण्यात आली! जगाला या परिस्थितीत ढकलण्यास अमेरिकाच जबाबदार आहे.
– दिलीप राऊत, उमेळे, वसई
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा
