इप्पतयेरडु, मूहत्तमूरु, हज्ञोन्दु..

या क्लिपचे- आणि त्यामधील आकडय़ांचे- निमित्त करून, समाजमाध्यमांवरील जल्पकांनी येडियुरप्पा आणि त्यांचा पक्ष या दोहोंवर टीका सुरू केली. जणू येडियुरप्पा एकटेच राजकारणाबद्दल बोलत होते. नाजूक प्रसंगांमध्ये ‘राजकारण करू नका’ असे म्हणणे हासुद्धा राजकीय डावपेच असतो, तो फासा आता भाजपविरोधकांच्या हाती लागला. त्यावर ‘आमच्या राज्यात भाजप २२ जागा मिळवणार हे तर मी दोन-तीन महिन्यांपूर्वीपासून बोलतो आहे’ असा खुलासाही येडियुरप्पांनी केला, पण तो कुणीच ऐकला नाही.. भाजपमधील अन्य कुणाहीपेक्षा अधिक राजकारण केले ते फक्त येडियुरप्पांनीच, हा समज कायम राहिला.

येडियुरप्पा जेव्हा जेव्हा १० च्या पुढील आकडय़ांचे- दोन अंकी संख्यांचे- गणित मांडतात, तेव्हा तेव्हा हे असेच होते. सुमारे दशकभरापूर्वी, २००७ च्या ऑक्टोबरात तेव्हाच्या मित्रपक्षाचे नेते एच.डी. कुमारस्वामी यांनी मुख्यमंत्रिपद निम्मा-निम्मा काळ वाटून घेण्यास ऐनवेळी नकार दिला, तेव्हा येडियुरप्पा यांना राज्यातील सत्तेसाठी ३३ जागा कमी पडत होत्या. या मूहत्तमूरु- म्हणजे ३३- जागांपायी विनाकारण कुमारस्वामी यांच्याशीच पुन्हा जुळवून घ्यावे लागले आणि कुमारस्वामींनी पुन्हा ऐन विश्वासदर्शक ठरावावेळी तोंडघशी पाडले. पुढे २००८ मध्ये दहापेक्षा कमी, तीनचारच आमदार जमवावे लागले. ते येडियुरप्पांनी लीलया जमवले.  पुन्हा २०१८ च्या निवडणुकीत नऊच जागा कमी पडत असताना त्यांनी मुख्यमंत्री होऊन पाहिले. ते टिकले नाही म्हणून पुन्हा नऊ नव्हे तर दहाच्या वर- ११ म्हणजे कन्नडमध्ये हज्ञोन्दु आमदारांशी दोनतीन महिन्यांपूर्वीच येडियुरप्पांच्या गोटाने ‘संपर्क’ केला, ते कार्यही सिद्धीस गेलेले नाही. दहा म्हणजे कन्नडमध्ये हत्तू. या हत्तूच्या वरचे राजकीय हिशेब येडियुरप्पांनी केंद्रीय नेतृत्वाकडे किंवा अनंतकुमार आदी केंद्रीय नेतृत्वाच्या प्रतिनिधींकडे सोपविल्यास भाजपची वाटचाल सुकर होऊ शकते.