महाराष्ट्राच्या संगीत परंपरेत भक्तिसंगीताचे स्थान मोठे आहे. नाटय़गीत आणि भावगीतासारख्या ललित संगीतातील प्रकारास याच महाराष्ट्राने जन्म दिला असला, तरीही त्याच्या किती तरी आधीपासून भक्तिसंगीताने महाराष्ट्राला स्वरसमृद्ध केले आहे. नंदू होनप यांच्यासारख्या संगीतकाराचे त्या क्षेत्रातील स्थान म्हणूनच लक्षात घेण्याजोगे म्हटले पाहिजे. एक हरहुन्नरी कलावंत म्हणून ते सर्वाना परिचित होतेच, परंतु त्यांनी स्वत:ची जी ओळख निर्माण केली, ती संगीतकार म्हणून. उत्तम व्हायोलिनवादक म्हणून ते संगीत क्षेत्रात नावाजलेले होते. हिंदी चित्रपटांतील अनेक गीतांना त्यांच्या व्हायोलिनने गहिरी छटा प्राप्त झाली आहे. चित्रपट संगीतात व्हायोलिन या वाद्याने जे अनन्यसाधारण महत्त्व प्राप्त केले आहे, त्यास साजेशी त्यांची कामगिरी होती. तरीही अशा संगीतात नाव होते ते संगीतकाराचे, वाद्यवादकांचे नव्हे. होनप यांनी त्याही क्षेत्रात संगीतकार म्हणून आपले वेगळे स्थान निर्माण केले. आजपर्यंत ९४ चित्रपटांना संगीत देऊन त्यांनी आपली मोहोर उमटवली. चित्रपट-शंभरीच्या उंबरठय़ावर असलेल्या होनप यांना तेथे शतक ठोकण्याची संधी होतीच. अकाली निधनाने ती संधी हुकली. मात्र एवढय़ा चित्रपटांना संगीत देण्याची संधी मिळालेल्या या संगीतकाराने कधी बडेजाव केला नाही. रंगीबेरंगी दुनियेत सतत झळकण्याची इच्छाही केली नाही आणि त्यासाठी धडपडही केली नाही. पदार्पणातच चमकोगिरी करणाऱ्यांच्या आजच्या काळात होनप यांचे वेगळेपण त्यामुळेच उठून दिसणारे.
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा
