मुले मोठी होऊन जोपर्यंत त्यांच्या पायावर उभी राहत नाहीत, तोपर्यंत पालकांची जबाबदारी संपत नाही. नोकरी-व्यवसायात स्थिरस्थावर होऊन ती आपापल्या मार्गी लागल्यानंतरच पालकांचे संगोपनपर्व संपते. मात्र ज्यांच्या पदरी विशेष मुले-मुली असतात, त्यांची जबाबदारी कधीच संपत नाही. कारण वयाने आणि शरीराने वाढ होत असली तरी विशेष मुले स्वतंत्रपणे स्वत:ची काळजी घेऊ शकत नाहीत. त्यांना कायम देखभालीची आवश्यकता असते. बरोबरीची भावंडे, समवयस्क मुले-मुली मोठी होतात. मात्र त्यांच्यातील मूलपण कायम राहते. अशा कधीच मोठय़ा होऊ न शकणाऱ्या मुलांच्या काळजीने त्यांचे पालक सदैव त्रस्त असतात. आपण हयात असेपर्यंत त्यांची देखभाल करू, पण नंतर त्यांची कोण काळजी घेणार असा प्रश्न त्यांच्या मनाला सतत सतावत असतो. अशाच एका त्रस्त पालकाने आपल्या पोटच्या विशेष मुलाचा जीव घेतला. ती बातमी वाचून सुन्न झालेल्या माधव गोरे या ठाण्यातील एका सेवानिवृत्ताने विशेष मुलांसाठी पालक संघटना स्थापन करण्याचा निर्णय घेतला. बदलापूरजवळील मुळगांव येथे सहा एकर जागा घेतली आणि १९९४ मध्ये ‘आधार’ सुरू झाले. गेली २२ वर्षे अव्याहतपणे सुरू असलेल्या या ‘आधार’ निवासी केंद्रात २०० विशेष मुले-मुली आनंदाने राहत आहेत. चार वर्षांपूर्वी नाशिक येथे ‘आधार’ची दुसरी शाखा कार्यान्वित झाली. तिथेही शंभरजण आहेत. अशा प्रकारे ३०० विशेष मुलांचा कायमस्वरूपी सांभाळ करणारी ‘आधार’ ही देशातील सर्वात मोठी पालक संघटना आहे.
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा