कुठेही असलो तरी आपल्या भूमिकेत बदल होणार नाही हे छगन भुजबळ यांनी जाहीर करून टाकले ते एका अर्थी बरेच झाले. ‘रिडल्स’च्या मोर्चानंतर हुतात्मा चौकात गोमूत्र शिंपडणारे भुजबळ शिवसेनेतून बाहेर पडल्यावर फुले, आंबेडकर, शाहू महाराजांचा जयजयकार करू लागले. ‘शरद पवार हे आपले एकमेव नेते आहेत’ असे सांगणाऱ्या भुजबळ यांनी राष्ट्रवादीतील बंडात शरद पवारांऐवजी अजित पवारांना साथ दिली. ही साथ कशासाठी दिली हे वेगळे सांगण्याची गरज नाही. संभाजी भिडे यांनी महात्मा फुले यांच्याबद्दल अवमानकारक वक्तव्य करताच आपण कोणत्या पक्षाबरोबर आहोत हे विसरून भिडे यांना लक्ष्य केले. भाजपबरोबर गेल्याने भुजबळ मोदी यांचे गुणगान गाणार का, असा प्रश्न साहजिकच उपस्थित झाला. पण अजित पवार यांच्याप्रमाणे भुजबळांनी अद्याप तरी मोदींची भलामण केलेली नाही. भाजप हा शेठजी-भटजींचा पक्ष म्हणून हिणविण्यात भुजबळ मागे नव्हते. त्यातील भटजींवर भुजबळांनी तोंडसुख घेतले आणि समस्त भाजपची मंडळी नाराज झाली. लगेचच भुजबळांनी सारवासारव करण्याचा प्रयत्न केला.
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा
