प्रशांत कुलकर्णी
लातूरच्या डॉ. जगन्नाथ दीक्षित यांना सांप्रत काळी मऱ्हाटी प्रदेशात कोण ओळखत नाही? स्वत:च्या प्रकृतीची चिंता आणि इतरांच्या प्रकृतीची काळजी असणारा प्रत्येकजण त्यांना ओळखतोच!
त्यांच्या ‘दीक्षित लाइफस्टाईल पॅटर्न’मुळे हजारो-लाखो जणांनी आता वाट्टेल तसं चरणं सोडून दिलंय. आता फक्त दोन वेळेला भरपेट जेवण- तेही पंचावन्न मिनिटांत आटपायचं. साखर, गूळ, मध वज्र्य. व्यायाम म्हणून पंचेचाळीस मिनिटांत साडेचार कि. मी. चालणं आणि मधे भूक लागली तर एखादा टोमॅटो किंवा पाणी किंवा ताक!! या सूत्रबद्ध पद्धतीने जगणाऱ्यांची ढेरपोटं थोडय़ाच दिवसांत खपाटीला गेलेली दिसू लागली, असे किस्से चवीचवीने चघळले जाऊ लागले. (हे चघळणंसुद्धा दिवसातून दोन वेळेलाच असावं असाही काही नियम आहे असं व्हॉट्स अ‍ॅप मेसेजमधून वाचायला मिळालं!)
तर तात्पर्य म्हणजे या अत्यंत यशस्वी प्रयोगामुळे या जीवनशैलीचा बोलबाला इतका सर्वदूर पसरला, की तो प्राणीजगतातही पोहोचला. नुस्ता पोहोचला नाही तर तिथल्या अनेकांनी तो अंगिकारलाही (!) त्याचाच हा व्यंगचित्रात्मक आढावा.. अर्थात डॉ. जगन्नाथ दीक्षित यांच्या कार्याबद्दल पूर्ण आदरभाव बाळगून!
