कावळा काळ्या व राखाडी रंगाचा एक पक्षी; एरवी कावळ्या कावळ्या पाणी दे, चिमणी-चिमणी वारा दे, एक घास काऊचा, एक चिऊचा असे संदर्भ घेऊन आपल्या आयुष्यात पहिल्यापासून येतो ते अगदी पिंडाला कावळा शिवेपर्यंत सोबत करतो. अर्थात, पिंडाला कावळा शिवण्याचा तो विधी ज्याच्या-त्याच्या श्रद्धेचा भाग आहे. अजून एका कारणासाठी कावळा आपल्या लहानपणात डोकावतो तो इसापनीतीमधील एका गोष्टीमुळे. उन्हाळ्याचे दिवस असतात. जंगलात पाण्याचा थेंबही नसतो, तेवढय़ात तहानलेल्या कावळेदादांना एका झोपडीजवळ एक रांजण दिसते. त्यात पाणी असते, पण ते खोल असते; मग ते पिणे तर अवघड होते. मग पाण्याला चोचीपर्यंत आणायचे कसे हा कूटप्रश्न तो एकएक छोटा दगड रांजणात टाकून शेवटी ते पाणी वर आणत सोडवतो. खरंतरं त्याला आर्किमिडीज भेटण्याचा प्रश्नच नाही पण निसर्गानेच त्याला जीवनसंघर्षांच्या लढाईतील या गहन कूटप्रश्नाचे उत्तर शिकवलेले असते. खरोखर प्राण्यांना, पक्ष्यांना बुद्धी असते का ? तर असते, असेच आता अनेक संशोधनातून दिसून येत आहे.
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा