राहिले दूर..

‘हॉस्टेल लाइफ’चं आकर्षण ते न अनुभवणाऱ्यांना नेहमीच वाटत असतं. पण पहिल्यांदा घरापासून दूर राहताना नेमकं काय वाटतं? तरुणाईचे अनुभव..
कॉलेजचा पहिला दिवस सर्वच जणांना उत्सुकतेचा असतो. पण आपलं स्वप्न पूर्ण करण्यासाठी काहीजण केवळ शाळा आणि मित्र-मैत्रिणीच नाही तर घर आणि गावही सोडून नवीन वाटा धुंडाळण्यासाठी निघतात. फ्रेशर्सच्या गर्दीत थोडे जास्त बावरलेले, थोडे भिडस्त चेहरे अगदी सहज ओळखू येतात. बाहेरगावहून शिकण्यासाठी आलेली ही मंडळी असतात. त्यांच्या आयुष्यात हॉस्टेल लाइफ नावाचं नवं पर्व सुरू होतं.  आपल्या कोशातून बाहेर येऊन जणू एक नवीन विश्व त्यांच्यासमोर उभं ठाकलेलं असतं. मिळालेलं स्वातंत्र्य हवंहवंसं वाटतं. सगळीकडे आपलंच राज्य नि आपलाच मनमानी कारभार! पण काही अवघड क्षणी, सणासुदीला, आजारपणात घरची ओढ वाटल्याशिवाय राहावत नाही. घरात मिळणारा आधार, आईच्या हातचं जेवण, जुन्या मित्र-मैत्रिणींच्यात वाटणारं मोकळेपण आठवत राहतं. घरापासून वेगळे राहणाऱ्या तरुणाईशी संवाद साधताना याच गोष्टी जाणवल्या.
शिक्षणासाठी प्रथम कोटाला आणि आता आय.आय.टी. मुंबईत राहणारा तुषार नारिंग्रेकर म्हणाला, ‘‘मी दहावीनंतर पुढच्या शिक्षणासाठी म्हणून गेली सहाहून अधिक र्वष घरापासून लांब राहतोय. नवीन गोष्टी शिकण्यासाठी, व्यक्तिमत्त्व घडवण्याची एक संधीच मला यामुळे मिळाली. नवीन ठिकाणी गेल्यावर तिथल्या गोष्टींशी जुळवून तर घ्यायचंच होतं, पण त्यासोबत अभ्यासावर लक्ष केंद्रित करणं गरजेचं होतं. त्यामुळे जुन्या गोष्टी मागे पडल्याची खंत वाटते, पण स्वत:शीच नव्याने ओळख झाली, असं वाटतं.’’
शिक्षणासाठी अहमदाबादहून मुंबईला आलेली श्रद्धा शहा म्हणते, ‘‘मी गेली चार                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        र्वष हॉस्टेलमध्ये राहतेय. सुरुवातीला माझ्यासोबत दोन रूममेट होत्या. नंतर मी एकटीच राहात होते. त्यावेळी एकटेपणाला कसं सामोरं जायचं हे शिकले. मला बाहेर खायला आवडतं म्हणून त्याविषयी इतकं काही नाही वाटलं. पण या काळात मानसिकरीत्या स्वतंत्र झाले नि बऱ्याच गोष्टी शिकले.’’