मान्सून ट्रेकिंगचा आनंद लुटत डोंगर-दऱ्यांमध्ये अनवट वाटा शोधत फिरणारे अनेकजण असतात. असं निसर्गाला साद घालत फिरणं अॅडव्हेंचरस आणि थ्रिलिंग आहे खरं. पण कधी कधी काही मित्रांचा अतिउत्साह अक्षरश जीवाशी येतो. धुक्यात वाट हरवते तेव्हा आणि सह्याद्रीचा चकवा भुलवतो तेव्हा अन्नपाण्याविना भरकटत राहावं लागतं. मग पोलिसांना, रेस्क्यू टीम्सना पाचारण करावं लागतं. रेस्क्यू टीम्सना मार्गदर्शन करणारे इंडियन माउंटेनियरिंग फाउंडेशनचे सदस्य आणि सेल्फ क्लाइंबिंग इनिशिएटिव्हचे सल्लागार श्रीकृष्ण कडूसकर यांचे अनुभव आणि त्यांनी यंग ट्रेकर्सना दिलेल्या काही टिप्स..
तोरण्याला सकाळी पोहोचून शोधाला सुरुवात केली. तोरणा किल्ला खूपच मोठा आहे आणि त्यात ही मुलं नेमकी कुठे बेपत्ता झाली आहेत हे माहीत नसल्यामुळे दोन तुकडय़ा बनवून दोन बाजूनं शोध सुरू केला. सायंकाळपर्यंत या शोधमोहिमेला यश आलं नाही. दुसऱ्या दिवशी या मुलांच्या नातेवाईकांनी हेलिकॉप्टरनं शोध घेण्याचादेखील प्रयत्न केला, पण या प्रयत्नालादेखील यश आलं नाही. शेवटी चौथ्या दिवशी लष्कराची तुकडी पाचारण करण्यात आली व सर्वाचे संयुक्त प्रयत्न चालू झाले. सलग ५ दिवस शोध घेतल्यानंतर सर्व प्रयत्न अयशस्वी झाले व शोधकार्य थंडावलं. पुढील दोन दिवसांत काहीच प्रगती झाली नाही व ही शोधमोहीम थांबवायचं ठरलं व आम्ही पुण्यास पोहोचलो. दुसऱ्या दिवशी बातमी येऊन थडकली की, तोरणा किल्ल्याच्या मागील बाजूस लांब अंतरावरती एका सोंडेवर या मुलांचे मृतदेह सापडले आहेत. लगेचच निघालो व त्या ठिकाणी पोहोचून मृतदेह खाली आणले व रात्री पुण्यास परतलो. मन अतिशय विषण्ण झालं. या आणि अशा अनेक घटना सह्य़ाद्रीच्या डोंगरकुशीत दरवर्षी घडत राहतात.
चकवा भुलवतो कुठ़े?
राजमाची, विसापूर, तुंग, तिकोना, जिवधन, तोरणा, राजगड, लिंगाणा या ठिकाणच्या अनवट अवघड वाटांवर अनेक अपघात होत राहतात व गिर्यारोहकांना या ठिकाणी रेस्क्यू ऑपरेशन्ससाठी जावं लागतं. अपघात होण्याची प्रमुख कारणं पाहिली असता अपूर्ण माहिती, अनुभव नसणं व अतिआत्मविश्वास व अतिउत्साह हीच आहेत. माहिती नसलेल्या ठिकाणी नको ते साहस करणं, तसंच एन्जॉय करण्याच्या नादात ट्रेकला जाऊन दारू पिऊन बेधुंद होणं या आणि अशा अनेक कारणांमुळे हे अपघात होतात.
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा