विज्ञान-तंत्रज्ञानाची आवड असल्याने इंजिनीअिरकडे कल होता. केवळ पुस्तकी यशापेक्षा इंजिनीअिरगच्या ज्ञानाला सर्जनशीलतेची जोड देण्याची आस परदेशात येऊन पूर्ण झाली.मला तंत्रज्ञान आणि विज्ञानाची आवड शालेय वयापासूनच होती. मी मुंबईतील सिंगापूर इंटरनॅशनल स्कूलमध्ये शिकत होतो. या आयबी स्कूल्समध्ये विद्यार्थ्यांना रस असणारे विषय घेता येतात आणि काहींत रस नसला तरीही ते शिकणं अपेक्षित असतं. माझा फिजिक्स वगैरे विषयांतला रस लक्षात घेता कळलं की, आपल्याला इंजिनीअिरगला जायला हवं. त्यातही इलेक्ट्रिकल इंजिनीअिरगला पुढे चांगली संधी मिळू शकते, हा विचार डोक्यात सुरू होता. शिवाय परीक्षेतील यशापेक्षा माझा क्रिएटिव्हिटीवर अधिक भर आहे. मला वैविध्यपूर्ण प्रकल्प करायला आवडतात. परदेशातील शैक्षणिक संस्थांमध्ये फक्त गुणांच्या आकडेवारीपेक्षा विचार करणं आणि सर्जनशीलता या गुणांना अधिक महत्त्व मिळतं. माझे बाबा अमेरिकेत शिकून भारतात परतले आहेत. आपणही त्यांच्याप्रमाणे तिथे जाऊन शिकावं असंही वाटलं. मी सात-आठ ठिकाणी अर्ज केला होता. पैकी तीन-चार ठिकाणांहून होकार आला. त्यातील ‘परडय़ू स्कूल ऑफ इंजिनीअिरग अँण्ड टेक्नॉलॉजी’, आययूपीयूआयने शिष्यवृत्ती देऊ केल्याने इथे यायचं पक्कं केलं आणि मी ‘बॅचलर ऑफ सायन्स इन इलेक्ट्रिकल इंजिनीअिरग’ला प्रवेश घेतला.
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा
