अदिती केळकर- हाटे
‘लोकसत्ता व्हिवा’च्या विदेशिनी या सदरात २०१६ मध्ये आपली भेट झाली होती. तेव्हा मी नुकतीच बाळंतीण झाले होते आणि काही स्वप्नं उराशी बाळगली होती. आता मी तुम्हांला सांगणार आहे ती त्यातल्या काही स्वप्नांची पूर्ती आणि काही नवीन वळणांची गती. २०१६ मध्ये मुलगी झाली आणि पुढची साडेतीन वर्षं करिअरपाठी न धावता मी अनन्याचं संगोपन करत होते. तेही तितकंच महत्त्वाचं आहे. कारण वन्स अ मदर ऑलवेज अ मदर. नंतर थोडं करिअरकडंही लक्ष द्यावं असा वाटायला लागल्यानं त्या तयारीला लागले. मी एमएस्सी केलं होतं. पण दुबईमध्ये डीएचएची परीक्षा द्यावी लागते. यासाठी परीक्षार्थीचा मायदेशातील २ वर्षाचा अनुभव लागतो. तो माझ्याकडे नव्हता. कारण मी लग्नानंतर दुबईला आले आणि मग मास्टर्सचा अभ्यासक्रम पूर्ण केला होता. मग प्रश्न पडला की, काय करावं? थांबून चालणार नाही आणि इच्छा तिथं मार्ग असतोच…
आणखी वाचा : यशोगाथा : ‘ती’ने केली पोलिओवर मात अन् झाली डॉक्टर!
मी लहानपणापासून योगासनं, सूर्यनमस्कार सातत्याने घालत असे. दुबईला आल्यावर एकही दिवस योगासनाच्या क्लासला गेले नाही असं झालं नाही. फिटनेसची आवड आईनं रुजवली तर मैत्रीण श्वेतानं योगासनांविषयीची माझी पॅशन जाणली मग योगशिक्षक प्रशिक्षणाचा अभ्यासक्रमाचा शोध सुरु झाला. तेव्हा माझी बालमैत्रिण दीपिका चाळके मदतीला धावली. ती तिथंच शिकवतही होती. मग गोव्याच्या अभिनाम योग सेंटरमध्ये मी योगशिक्षक प्रशिक्षणाचा अभ्यासक्रम करायचा ठरवलं. दुसरीकडं तीन वर्षांच्या अनन्याला घरी ठेवून गोव्याला योग सेंटरमध्ये राहण्याचा विचार मानसिकदृष्ट्या कठीण होता. मात्र यासाठी अमेय- माझ्या नवऱ्याचा बिनविरोध पाठिंबा होता. माझे आई-बाबा तीन महिने येऊन दुबईत राहिले. त्यामुळं मी निश्चिन्त होऊन योगाभ्यास करू शकले.
आणखी वाचा : ४७०० कोटींची मालमत्ता असणाऱ्या नेहा नारखेडे आहेत तरी कोण?
फेब्रुवारी २०२० मध्ये हा अभ्यासक्रम पूर्ण झाला आणि मार्चमध्ये लगेच मी योग शिकवायला सुरूवातही केली. त्याच वेळी करोनाचं संकट आलं नि ते सर्वदूर पसरलं. त्यामुळं आई-बाबा माझ्याकडं तब्बल ८ महिने होते. लॉकडाऊनसारख्या तेव्हाच्या प्रसंगामुळं योगासनांचा प्रचार मी समाजमाध्यमातून करायला सुरूवात केली होती. लोकांना करोनामध्ये योग, प्राणायामाचं महत्त्व प्रकर्षानं जाणवायला लागलं होतं. करोनाकाळामध्ये मी गरीब गरजूंसाठी मोफत योग शिकवत होते. महासाथीमुळं कुणाच्या घरी जाणं शक्य नव्हतं. मग श्वेतानं मला झूमच्या साहाय्यानं क्लास घ्यायचा सल्ला दिला. मी ऑनलाईन योग वर्ग घ्यायला सुरुवात केली. पुढं करोनाचे नियम थोडे शिथिल करण्यात आल्यावर अभ्यासकांच्या घरी जाऊन शिकवायला सुरुवात केली. नंतर अभ्यासकांची संख्या वाढायला लागली. सगळ्यांच्या घरी जाणं शक्य नव्हतं. म्हणून स्टेप न ग्रोव्ह डान्स स्टुडिओ भाडेतत्त्वावर घेऊन तिथं योग शिकवायला सुरूवात केली. हळूहळू अभ्यासक वाढत होते.
आणखी वाचा : बाबांच्या मृत्यूपश्चात लढून हरलेल्या पहिल्या निवडणुकीने मला खूप काही शिकवलं : पूनम महाजन
अल शिरावी इंजिनीअरिंग सर्व्हिसेस ग्रुपकडून जागतिक हृदय दिवसाच्या निमित्तानं ऑक्टोबर २०२१ मध्ये
कॉर्पोरेट योग घेण्यासाठी विचारणा झाली. या कंपनीच्या १४५ शाखा आहेत. त्यातल्या एका शाखेच्या पाच छोट्या
कंपन्या आहेत एकाच कॅम्पसमध्ये. त्या पाचही कंपन्यांमध्ये मी त्या दिवशी योग शिकवला. तो अनुभव खूपच वेगळा होता. तिथल्या सीईओनं येऊन कौतुक केलं. मध्यंतरी नवी मुंबई महापालिकेत जागर विशेष संवाद माळेच्या पहिल्या पुष्पात योग आणि आहार या विषयावर बोलण्यासाठी आमंत्रण होतं. योग हा सगळ्यांना एकमेकांशी जोडतो.
आणखी वाचा : घर आणि करियर: वर्क और लाइफ, दोनो के साथ जिन्दगी बॅलन्स हो सकती है|
त्यानंतर पुढचा टप्पा आला तो म्हणजे डॉ. जगन्नाथ दीक्षित यांच्या मार्गदर्शनाखाली पुस्तक लिहिण्याचा. डॉ. दीक्षित
यांचं व्याख्यान ऐकून मी त्यांना इ- मेलनं अभिप्राय पाठवला होता. त्यांना तो अतिशय आवडला. त्यांच्या एका
पुस्तकात त्यांनी तो जसाच्या तसा छापला. दरम्यान त्यांनी एका पुस्तकासाठी दोन डॉक्टर्स आणि एक आहारतज्ज्ञ
अशी टीम तयार केली. त्यात आहारतज्ज्ञ म्हणून माझी निवड केली. हेल्थफूल डाएट – थिंक वाइज, इट ट्वाइस, ड्राप साइज या पुस्तकासाठी मी सहलेखक म्हणून काम केलं. या कामाला आठ ते नऊ महिने लागले. माझे सहकारी होते डॉ. मिलिंद धामणकर आणि डॉ. रत्ना पाठक. सुरुवातीच्या झूम कॉलमधल्या ओळखीनंतर आमची छान टीम जमली. या चर्चांमुळं मला खूप काही शिकायला मिळालं. सहलेखनाच्या या पहिल्यावहिल्या
कामामुळं माझा लिखाणातला आत्मविश्वास वाढायला मदत झाली. करोनाकाळामुळं ऑगस्ट २०२१मध्ये पुस्तकप्रकाशन ऑनलाईनच झालं. नंतर त्याची मराठी आणि हिंदी आवृत्ती निघाली.
आणखी वाचा : करिअर : अपंग विद्यार्थिनींसाठी शिक्षणसंधी
एक्स्पो २०२० हे जागतिक पातळीवरील एक्झिबिशन दुबईमध्ये होणार होतं. पण करोनामुळं ते २०२१ मध्ये आयोजित केलं गेलं. ते साधारण १०८० एकरवर वसवलं गेलं होतं. त्यात जवळपास १९२ देश सहभागी झाले होते. त्या त्या देशाची संस्कृती, इतिहास, खाद्यपरंपरा असं अनेक पैलू यातून प्रदर्शित केले जाणार होते. इंडियन पॅव्हिलिअनमध्ये महाराष्ट्र मंडळातर्फे मी आणि माझ्या मैत्रिणींनी योगाचं सादरीकरण केलं तेव्हा
टाळ्यांचा गजर थांबतच नव्हता. आता योगा विथ अदिती या नावानं मी योग शिकवायला सुरुवात करून तीन वर्षं
झाली आहेत. अनेक स्वयंसेवी संस्थांमध्ये मी सातत्यानं योग शिकवते. आपल्याला समाजासाठी काय करता येईल हा
विचार सतत मनात असतो. मी पुण्यातील VOPA (Vowels Of People Association) या संस्थेशी जोडली गेले. ही संस्था गरीब मुलांच्या शाळांसोबत काम करते. यंदा मी त्यांच्यासाठी योगाचा स्वतंत्र अभ्यासक्रम तयार करावा, अशी विचारणा झाली. हा हसत खेळात योग अभ्यासक्रम तयार केला मुलांसाठी तो पूर्णपणं मोफत असून V-school वर तो upload केला जाईल. विविध माध्यमांतून योग सर्वांपर्यंत पोहोचावा आणि त्याचे फायदे सर्वाना मिळावेत अशी मनापासून माझी मनापासून इच्छा आहे!
संकलन – राधिका कुंटे.
